Freyr var fenginn yfir til Belgíu frá danska félaginu Lyngby og tókst hið ómögulega, að bjarga Kortrijk frá falli úr úrvalsdeildinni. Það er magnað í ljósi þess sem hann þurfti að takast á við eftir að hann tók við.
„Þeir voru sem sagt ekki að fela neitt. En það voru einhver horn – þar sem var líka drulla og skítur – sem þeir voru ekki einu sinni búnir að átta sig á. Þú spyrð hvernig stemningin var, hún var mjög lág. Það var engin samheldni í liðinu og starfsmenn voru ráðvilltir. Það var algjört kaos og það er svo langur aðdragandi að því. Félagið fór í tvö söluferli og það er löng saga sem er leiðinlegt að fara í gegnum. Það er ástæða fyrir því að félagið var þar sem það var,“ sagði Freyr í útvarpsþættinum Fótbolti.net um helgina, en hann segir að hann hefði ekki tekið við liðinu ef hann hefði vitað hver staðan var hjá félaginu áður en hann kom.
Freyr neydist til að reka tvo stafsmenn Kortrijk á fyrstu dögum sínum við stjórnvölinn.
„Hópurinn var illa samsettur og starfsliðið var óreynt. Það var ekki góð harmonía þar. Á fyrstu vikunni minni rek ég vallarstjórann og eftir tíu daga rek ég kokkinn. Ég þurfti að fara þangað. Ég þurfti að taka til alls staðar. Sem betur fer var ég með aðstoðarmann minn, Jonathan Hartmann, með því við höfum ákveðna hugmyndafræði og verkferla sem við vinnum eftir. Á þessu stigi sagði ég við hann: ‘Þú tekur þetta og ég tek til’. Það voru alls konar hlutir líka sem komu upp á leiðinni sem voru miklu erfiðari að díla við en ég gerði mér grein fyrir.“
