Þú lætur gluggann vera opinn á nóttunni til að fá ferskt loft, smá kælingu og góðan nætursvefn. Kannski er það bara orðinn vani að láta gluggann vera opinn á nóttunni.

En kannski finnur þú fyrir óróleika í líkamanum og viðvarandi þreytu sem lætur ekki undan þótt þú eigir eiginlega að hafa náð góðri hvíld.

Vísindamenn við Johannes Gutenberg háskólann í Mainz í Þýskalandi rannsökuðu áhrif umhverfishljóða á svefninn og þá sérstaklega áhrif hávaða sem berst utan frá.

Niðurstaða þeirra er skýr – Að sofa með opinn glugga í þéttbýli getur verið mun skaðlegra en flestir telja.

Þetta snýst ekki bara um hávaða sem við heyrum þegar við erum vakandi. Þegar við sofum og hávaðinn vekur okkur ekki, skráir líkaminn hávaðann sem ógn. Af þeim sökum setur hann framleiðslu stresshormóna af stað. Það gerist þótt það aki bara einn bíll fram hjá húsinu þínu alla nóttina.

Með tímanum getur þetta haft meira í för með sér en bara slæm svefngæði. Þetta getur valdið hækkandi blóðþrýstingi, meira kólesteróli, meiri hættu á hjarta- og æðasjúkdómum og meiri líkum á kvíða og þunglyndi.

Það virðist vera ákveðin mótsögn í þessu – Við opnum gluggann til að tryggja betri líðan og svefngæði en í raun erum við að draga úr svefngæðunum.  Lengd svefnsins er ekki endilega það sem skiptir máli, heldur hversu truflanalaus og rólegur hann er.

Svefnsérfræðingar ráðleggja fólki að lofta vel út fyrir háttatímann og aftur að morgni. Með því fær maður ferskt loft án þess að líkaminn þurfi að takast á við ónauðsynlegan hávaða þegar hann sefur.