Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins í dag gerir valdaleysi stjórnmálamanna og þreytueinkenni lýðræðisríkja að umtalsefni. Bréfritari, sem gera má ráð fyrir að sé Davíð Oddsson ritstjóri, segir að öfugt við alvalda í einsflokksríkjum telji stjórnmálamenn í lýðræðisríkjum nauðsynlegt að halda þeirri mynd að almenningi að þeir ráði enn einhverju.

Bréfritari segir að í stjórnmálamenn séu búnir að framselja svo mikið af valdi sínu til embættismanna að nú sé það kerfið sem ræður ríkjum: „Það er tvíbent fyrir stjórnmálamenn, sem hafa glutrað valdinu frá sér að þykjast hafa það áfram. Því á meðan fólkið leggur á það trúnað verður það enn sannfærðara um það, að stjórnmálamenn svíki allt sem þeir lofi.“

Reykjavíkurbréfið hnýtir í forystumenn stjórnarflokkana, Sigurð Inga Jóhannsson og Bjarna Benediktsson fyrir að halda til streitu ákvörðuninni um að boða til þingkosninga í haust. Bréfritari segir þá vera að efna loforð sem aldrei var lofað, að minnsta kosti var því ekki loforð til kjósenda stjórnarflokkanna.

Bréfritari spyr svo að lokum: „Fyrst að stjórnmálamenn hafa sjálfviljugir svipt sig völdum að mestu, gerir þá nokkuð til þótt við kjósum t.d. Pírata, sem enginn veit fyrir hvað standa? Helsti talsmaður þeirra hefur lofað því, að ríkisstjórn semPíratar styðji muni alls ekki sitja lengur við völd en 9 mánuði. Gefi þeir svo svipaðan afslátt af sínu kjörtímabili og núverandi ríkisstjórn ætlar að gera, þá mun sú ríkisstjórn einungis sitja í hálft ár.

Já, satt og rétt.

En ekki má gleyma því að Píratar í ríkisstjórn verða orðnir „húsvanir“ á fáeinum vikum og hafa þá lært, að ábyrgir stjórnmálamenn verða að fylgja samviskunni.

Það er að segja samvisku kerfisins.“