Við erum mörg ótrúlega góð í því að gleyma því góða og muna það slæma.
Í fyrra ákvað ég að vinna með jákvæðni og þakklæti hjá mér og krökkunum.
Í dálítinn tíma hafði ég velt því fyrir mér hversu stutt það jákvæða staldraði við en það neikvæða gat átt sæti í hausnum á manni svo dögum skipti.
Alveg óboðlegt…
Við gefum því slæma of mikla athygli á meðan við lítum sjálfsögðum augum á alla litlu jákvæðu hlutina í lífi okkar og tökum varla eftir þeim.
Hugurinn er magnað fyrirbæri sem er hægt að móta eins og leir.
Einhverstaðar fóŕ leirinn frá því að vera ferskur, litríkur og mjúkur yfir í þurran, ómeðfærilegan óspennandi leir.
Hjá okkur var kominn tími til að bleyta aðeins upp í leirnum og mýkja hann upp, gera hann ferskan og spennandi aftur.
Mér fannst tilvalið að velja það sem ég kalla krukku leiðina.
Hamingju-, jákvæðnis-, þakklætiskrukkuna..
Jú, jú… Örlítið langt nafn á krukkunni en ég gat ekki valið eitthvað eitt af þessum orðum til að bleyta upp í leirnum okkar.
Leiðin er ekki flókin þótt nafnið sé langt.
Allt sem veitir okkur hamingju, alveg sama hversu lítið eða stórt það er, er skrifað á miða og sett í krukkuna.
Allt sem er jákvætt í augum þess sem upplifir er skrifað á miða og sett í krukkuna.
Allt sem er hægt að vera þakklátur fyrir, skrifað á miða og sett í krukkuna.
Ég skellti mér í IKEA og fann mér krukku sem mér fannst henta.
Næst fór ég í A4 og keypti voða sæta litríka hjarta post-it miða og tvo sæta penna til að geyma í krukkunni.
Gaf krukkunni góðan stað svo við myndum nú eftir henni og kynnti hana fyrir fjölskyldunni.
Viðurkenni það fúslega að það tók smá tíma að mýkja hana upp og gera spennandi, en litríku post-it miðarnir hjálpuðu til.
Það var farin að myndast spenningur í hópnum rétt fyrir áramót að kíkja á alla þessa miða og við orðin mun duglegri að taka eftir öllum litlu hlutunum sem skipta svo miklu máli.
Rétt eftir áramót settumst við niður með krukkuna góðu, flokkuðum miðana og skiptumst á að lesa upp minningu sem hafði glatt okkur.
Þarna á þessari stund upplifðum við aftur stundina sem hafði glatt okkur fyrr um árið.
Við urðum aftur glöð og þakklát yfir því sama ásamt því að vera virkilega spennt fyrir nýju ári og öllum miðunum sem áttu eftir að enda í krukkunni.
Krukkan á en sinn stað og miðarnir hrannast upp, verkefnið virkaði!
Leirinn er mjúkur og litríkur, og nú kunnum við öll betur að taka eftir og meta litlu góðu hlutina sem eru í raun og veru engir hlutir.
