„Þegar ég var sjö vikna þurfti mamma að flýja með mig og systur mína til Svíþjóðar,“ segir hún.
„Pabbi eldri systur minnar hafði misnotað systur mína kynferðislega, mjög gróflega, var dæmdur í átján mánaða fangelsi, slapp út og hélt áfram að misnota hana. Mamma sá ekkert annað í stöðunni en að fara með okkur.“
Sara segir að móðir hennar hafi, sem barn, orðið fyrir hræðilegri misnotkun af hendi föður síns, svo hún hikaði ekki við að kæra barnsföður sinn en Sara segir að hún hafi í annað skiptið orðið fyrir barðinu á meðvirkni fjölskyldu sem stóð með ofbeldismanni.
„Mamma mín var skilnaðarbarn frá ellefu ára aldri og pabbi hennar, afi minn, sagði að hún þyrfti að koma í stað mömmu sinnar. Vera góð við hann eins og hún hafði verið. Frá ellefu ára aldri fór hann því að hafa samfarir við hana. Nauðga henni.“
Móðir Söru sagði frá sinni sögu í þættinum Fólk með Sirrý þegar Sara var sjö ára.
Afi hennar var samt alltaf hluti af fjölskyldunni þeirra. Móðurbróðir Söru, sem hún leit á sem föðurímynd tók eigið líf þegar hún var um sex ára en hann var í mörg ár á Breiðuvík.
Unglingsárin voru erfið. Sara flúði raunveruleika sinn í neyslu. Það var norm í hennar heimi að eldri strákar og menn notfærðu sér ungar stelpur. Hún segir að hún hafi orðið fyrir barðinu á þeim og var nauðgað.
„Ég flutti að heiman fimmtán ára,“ segir hún.
Þegar hún var nítján ára lést yngri systir hennar og móðir hennar flutti aftur erlendis.
„Ég eignaðist mitt fyrsta barn 21 árs og það breytti mér. Ég, með mína reynslu og vitneskju passaði alltaf hver fékk að vera með barnið mitt og setti hana ekki einu sinni á leikskóla,“ segir hún.
Um þriggja ára aldur fór móðir Söru að taka eftir merkjum um undarlega hegðun hjá dótturdóttur sinni.
Með tímanum fór Sara að taka eftir merkjum um breytta hegðun, þráhyggju og áráttu í kringum föðurafa barnsins.
„Einn daginn vorum við á leiðinni í heimsókn til afa hennar í heimsókn og dóttir mín sagði við mig og pabba sinn að við ættum að segja afa að hætta þessu,“ segir hún.
Við tók langt ferli, hún sagði frá öllu í smáatriðum og grafískt, eitthvað sem fimm ára börn eiga ekki að vita.
„Þegar ég hugsa til baka sé ég auðvitað fullt af merkjum en hann virðist hafa upplifað þetta sem ástarsamband milli sín og litlu dóttur minnar,“ segir hún.
Sara er mögnuð ung kona sem hefur upplifað margt og talar opinskátt um erfið málefni sem margir forðast.
Barnaníð þrífst í þögninni, þess vegna þarf að tala um þessa ömurlegu og dökku hliðar samfélagsins. Hlustaðu á þáttinn í heild sinni hér.
