Forsetaframbjóðandinn Sigríður Hrund Pétursdóttir, mótmælir því að lágmark meðmælanda til embættis forseta Íslands verði hækkað úr 1.500 upp í allt að fimm prósent kosningabærra einstaklinga. Umræðan um slíka hækkun hefur átt sér stað undanfarið.
Sigríður skrifar grein sem birtist í Morgunblaðinu þar sem hún segir að slík hækkun væri hefting á lýðræði og til þess fallin að koma í veg fyrir að fólk með lítið tengslanet bjóði sig fram, en skilyrðið um 5 prósent kosningabærra nemi því að meðmæli þyrftu að vera 12.700 talsins sem er töluverð aukning.
„Ef ég ætti að safna meðmælum frá 5% þjóðarinnar kæmist ég aldrei að sem frambjóðandi. Það er of bratt fyrir hina venjulegu íslensku frjálsu, sjálfstæðu og óháðu konu. Aukning á meðmælafjölda er hefting á lýðræðið og takmörkun á lýðræðinu mun ég aldrei samþykkja sem forseti og velja fyrir mína þjóð. Á Íslandi eigum við öll rétt á að komast að og ef það er erfitt að velja úr vegna fjölda frambjóðenda eru það lúxusforréttindi því víða í alþjóðaþorpinu er lýðræðið misnotað, illa stundað eða hreinlega ekki fyrir hendi. Betur hugnast mér að leyfa öllum viljugum að komast að og hafa tvær umferðir til kjörs og þrengja þannig frambjóðendahópinn.“
Sigríður segir að frambjóðandi með pólitísk tengsl geti leyft sér munað eins og að tilkynna seinna um framboð sitt en aðrir og hafa þá þegar virkjað tengslanetið og þjóðinni þekktur.
„Viðkomandi er okkur þekkt/ur í gegnum vel unnin störf í okkar þágu og hefur fengið kynningu á andliti sínu og nafni í gegnum sín góðu störf, en kynningin er greidd af þjóðinni, því við höldum opinbera kerfinu gangandi í gegnum skattkerfið. Þessi einstaklingur á líka gott og haldbært tengslanet í gegnum sitt starf, sem þjóðin greiðir fyrir.“
Sjálf sé Sigríður óflokksbundin og sjálfstæður atvinnurekandi. Hún hafi undirbúið framboð sitt í tvö ár að vel hugsuðu ráði en hún sé ekki með risavaxið tengslanet eða vel smurða maskínu að baki sér. Eins segist hún kunna því illa að Alþingi ætli að ákveða viðamikla breytingu sem þessa enda eigi það að vera þjóðin. Verði Sigríður kjörin væri það henni ljúft að leggja fram slíka tillögu en beina henni til þjóðarinnar en ekki þingmanna. „Ég mun spyrja þjóðina, ekki Alþingi, því þjóðin á að velja sína eigin leið – óháð og sjálfstæð“
„Þess ber að geta að allir okkar forsetar hafa verið úr opinbera geiranum og nokkrir úr pólitík samhliða. Ég verð fyrsti sjálfstæði atvinnurekandinn og önnur konan til að þjóna okkur í þessu embætti – en til þess að komast þangað þarf að lyfta mér upp og áfram og yfir um – og byrja á því að mæla með mér. Val er vald og valdið er okkar. Hjálpið mér að standa vörð um okkar embætti og iðkum okkar lýðræðislegu réttindi af öllu afli. Stöndum með okkur sjálfum og munum hver við erum og hvaðan við komum.
Annað – fyrst ég er með ykkur á línunni – ég mun aldrei tala annað en beinskeytta kurteisa íslensku við þjóðina eða fyrir okkar hönd því hin stórkostlegu og dýrmætu réttindi sem við eigum og ber að virða og iðka eru frelsi sjálfstæðrar og óheftrar tjáningar. Ráðið sem ég fæ ítrekað frá fólkinu er „vertu þú sjálf“. Ég þakka samtalið og uppeldið. Það sem þið sjáið er það sem þið fáið – og veljið. Val er vald“
