Íslenska hagkerfið starfar einkennilega – það gerði það fyrir hrun og svo er enn.

Bankarnir skila ofurhagnaði með því að blóðmjólka sauðsvartan almúgann. Þeir eru annars vegar í eigu kröfuhafa og vogunarsjóða, og hins vegar í eigu íslenska ríkisins. Það hefur orðið stórkostleg tilfærsla á eignum – meirihluti húsnæðis á Íslandi, sem að nafninu til er í eigu einstaklinga, er nú í eigu lánastofnana.

Magnús Orri Schram alþingismaður upplýsir í pistli hér á Eyjunni að stór fyrirtæki á Íslandi geri unnvörpum upp í erlendri mynt. Þau hafa sagt skilið við íslensku krónuna. Á listanum eru sjávarútvegsfyrirtæki með 42 prósent af aflamarki.

Magnús Halldórsson blaðamaður skrifar grein á vef Viðskiptablaðsins um það hvernig markaðslögmálunum er kippt úr sambandi þegar kvótakerfið er annars vegar. Þeir sem styðja kerfið hampa gjarnan frjálsum viðskiptum, en markaðurinn er bara yfirvarp þegar fiskveiðistjórnunin er annars vegar. Eins og Magnús segir virkar kerfið ekki í niðursveiflu, þá fá fyrirtæki ekki að fara á hausinn og það er reynt að koma í veg fyrir að myndist eðlilegt markaðsverð á kvótanum.