Ég hef löngum verið þeirrar skoðunar að það sé óhollt að alast upp í skóla- og stúdentapólitík.

Á þeim árum ætti ungt fólk að vera að afla sér menntunar, þekkingar og víðsýni fremur en að vera að stunda pólitík í einhvers konar æfingabúðum – þröngum heimi þar sem hlutir sem skipta litlu máli öðlast ógurlegt mikilvægi. Þetta er nánast eins og að alast upp í skotgröf.

Manni finnst líka eins og sumir vaxi aldrei almennilega upp úr skólapólitíkinni. Það hefur til dæmis verið sagt að Davíð Oddsson hafi stjórnað Íslandi í gegnum skólaklíku – og að pólitísk skrif hans í Morgunblaðinu minni á eitthvað sem gæti birst í skólablaði.

Þetta gæti sannarlega bent til að eitthvað sé til í þessu – það er eiginlega alveg stórmerkilegt að rifja upp 50 ára gamlar skólafélagskosningar í MR sem skýringu á einhverju.