Evrópusambandið er með sendiskrifstofu í gömlu Moggahöllinni. Svo vill til að þar í húsinu er þingflokkur Vinstri grænna líka til húsa.

Jón Bjarnason er hálfskelkaður yfir þessu á bloggi sínu, hann vitnar í tilfinningaþrunginn leiðara í Bændablaðinu þar sem stendur:

„Undir stjörnumprýddum fána ESB ganga þingmenn VG til vinnuaðstöðu sinnar sem þeim er sköpuð á vegum Alþingis í gömlu Moggahöllinni.  ESB-fáninn blaktir á húsinu.  Á hnappaborði lyftunnar sem flytur fólk milli hæða má sjá annarsvegar merkingar VG og hinsvegar merki ESB“

Þetta telur Jón að beri vott um það sem hann kallar „herleiðingu hugarfarsins“. Það er orðalag sem var mikið notað á tíma kalda stríðsins.

Það er líkast að Jón, og leiðarahöfundurinn, óttist að ef þeir ýti á vitlausan takka í lyftunni lendi þeir í ESB – verði herleiddir þangað inn.

Annars er stundum sagt að maður skuli hafa vini sína nálægt sér en óvini sína enn nær sér. Þetta vissu þeir í Morgunblaðshöllinni í gamla daga. Þar kippkorn frá var nefnilega sendiráð Sovétríkjanna sem breiddi sig yfir að minnsta kosti fimm stórhýsi í Túngötu og Garðastræti.

Ég veit ekki betur en að Moggamönnum hafi fundist þetta ágætt fyrirkomulag – að hafa óvininn svo nálægt sér.