Innan Samfylkingarinnar fer fram leit að formanni sem gæti skákað Jóhönnu og leitt flokkinn í kosningum, Jóhanna segist vilja starfa þangað til hún verður hundrað ára, en flokksfélögum hennar líst ekki vel á það. Upp til hópa óttast þeir að fara í kosningar undir forystu hennar.
Eitt mögulegt formannsefni stimplaði sig út nú í vikunni, það er Guðríður Arnardóttir, leiðtogi flokksins í Kópavogi – eftir ófarir meirihlutans í bænum á hún ekki séns.
Árni Páll Árnason vill verða formaður, en hann nýtur tæplega fylgis til þess – hann nýtur ákveðinnar virðingar innan flokksins en utan flokks er hann ekki vinsæll.
Dagur B. Eggertsson, varaformaður flokksins, hefur verið nánast ósýnilegur síðan hann myndaði meirihlutann í borgarstjórn með Jóni Gnarr.
Össur Skarphéðinsson hefur áður verið formaður í flokknum, það hvílir á honum að leiða ESB-umsóknina til lykta, hann sat í hrunstjórn Geirs Haarde og ekki sérlega líklegur.
Sá sem þykir einna vænlegastur núna er Guðbjartur Hannesson velferðarráðherra. Það sópar svosem ekki að Guðbjarti, en hann þykir rólegur og traustur, hann á ekki mikið af óvinum – það hefur ríkt nokkur friður í kringum ráðuneyti hans síðan hann tók við.
Í hinum stjórnarflokknum verður ekki hróflað við Steingrími J. Sigfússyni nema hann vilji fara sjálfur. Steingrímur er þeirrar gerðar að hann álítur sig ómissandi. Hins vegar er spurning hverjir verða eftir í flokki hans. Staða Ögmundar Jónassonar hefur veikst mjög mikið síðan hann fór í innanríkisráðuneytið – hann höfðar ekki til uppreisnaraflanna eins og áður. Það er fullyrt að Steingrímur og Ögmundur fari varla í framboð saman aftur.
Ekki er í sjónmáli arftaki Steingríms sem gæti sameinað flokksbrotin.
Lilja Mósesdóttir hefur stofnað sinn eigin flokk sem á eftir að taka fylgi frá Vinstri grænum. Rótttæklingar í flokknum eru líka að ráða ráðum sínum – þeir telja sig eiga litla samleið með Steingrími og fylgismönnum hans
Allt bendir til þess að það verði margklofinn vinstri vængur sem býður fram í næstu kosningum.
Annars er þetta skrítin staða. Áhrifamenn í Sjálfstæðisflokknum koma nú fram hver af öðrum og lýsa sig andsnúna verðtryggingunni. Áður mátti ekki nefna það í flokknum að hrófla við henni. Það verður forvitnilegt að sjá málatilbúnaðinn fyrir kosningar – margt bendir til þess að þar muni flokkarnir leggjast í mikil undirboð – eða yfirboð – eftir því hvað við á.