Í dag heldur Lilja Mósesdóttir blaðamannafund og kynnir nýjan stjórnmálaflokk sinn. Samstaða virðist eiga að vera nafn hans.

Það verður forvitnilegt að sjá hverjir verða í liði með Lilju.

Nú um helgina var svo flokkur Guðmundar Steingrímssonar og Heiðu Kristínar stofnaður – hann nefnist Björt framtíð.

Það verður ábyggilega mikið ataast í þessum flokkum í fjölmiðlum og á netinu. Það eiga eftir að heyrast fullyrðingar um að þeir standi ekki fyrir neitt og séu hvergi í hinu pólitíska litrófi.

En þá er hægt að rifja upp að íslenskir stjórnmálaflokkar eru þekktir fyrir annað en stefnufestu eða traustan hugmyndagrundvöll.

Staðreyndin er samt sú að báðir flokkarnir eiga góða möguleika ef rétt er haldið á spilunum, kannski fá þeir ekki fjöldafylgi, en þeir geta gert stórt strik í reikninginn fyrir gömlu flokkana í þingkosningum og þegar kemur að því að mynda ríkisstjórnir.

Eða er ekki von á óvæntum uppákomum þegar traustið á Alþingi er 14 prósent og meirihluti kjósenda gefur sig ekki upp í skoðanakönnunum? Þurfa gömlu flokkarnir kannski að fara að snúa bökum saman til að verja stöðu sína og hið gamalþekkta pólitíska landslag?