Það eru viss tímamót þegar sérstakur saksóknari birtir ákæru í jafn viðamiklu máli og hinum meintu fjársvikum stjórnenda Kaupþings. Það er hægt að lesa ákæruna á vef Ríkisútvarpsins – það er mjög athyglisvert hvernig fjármunum er beint úr bankanum til skúffufyrirtækja í útlöndum og þeir svo notaðir til að kaupa aftur hlutabréf í bankanum, þá í nafni einhvers Al Thanis frá Quatar.

Í frétt Sjónvarpsins um málið var það sett í samhengi við starfsemi bankans síðustu misserin. Þar kemur fram að að þá hafi Kaupþing sjálft staðið fyrir miklum meirihluta viðskipta með bréf í bankanum. Ef þau eru felld burt, segir í fréttinni, hefði rétt gengi bankans átt að vera 7 undir hið síðasta en ekki 700.

Sveinn Valfells, hagfræðingur og eðlisfræðingur, sem hefur nokkrum sinnum verið gestur í Silfri Egils, skrifaði í gær grein í Fréttablaðið þar sem hann fjallaði um kaup banka á hlutabréfum í sjálfum sér. Niðurlag greinarinnar er svohljóðandi:

„Fyrir utan hugsanleg lagabrot standast lán banka til kaupa á eigin bréfum engin rök. Banki getur ekki lánað með veði í kröfu á sig sjálfan.

Það er ekki hægt, bankinn getur aldrei innheimt sjálfan sig.

Forgangskrafa banka (lán) til kaupa á víkjandi kröfu í sjálfum sér (hlutabréf) án eðlilegra veða í ótengdum eignum stenst engin lögmál bókhalds, viðskipta- eða hagfræði. Hún er jafn fáránleg og ávísun á kanínu í tómum hatti.“