Það er komin upp krafa um að Ísland taki ekki þátt í Evróvisjón-úrslitakeppninni í Aserbaidjan.

Ástæða er mannréttindabrot – fólk er sagt rekið úr húsum sínum svo hægt sé að byggja tónleikahöll í Bakú.

Það hefur svosem lengi verið vitað að Aserbaidjan er ekkert sérstakt lýðræðisríki. Stjórnarandstæðingar eru fangelsaðir, það er ritskoðun í gildi, stjórnarherrar halda völdum með kosningasvikum.

Aserbaidjan situr á miklum olíu- og gaslindum – það er aðallega forrík yfirstétt sem nýtur góðs af því.

Kannski ætti aldrei að halda slíka alþjóðaviðburði í landi þar sem er svona vont stjórnarfar?

En fordæmin eru svosem mýmörg:

Fjöldi manns missti heimili sín vegna Ólympíuleikanna í Beijing 2008. Kína er ríki þar sem mannréttindi eru virt að vettugi. Samt tóku Íslendingar þátt. Forseti Íslands hefur verið á stöðugu renniríi til Kína – og kínverskir ráðamenn eru hér tíðir gestir.

Íslendingar voru líka á Ólympíuleikunum í Moskvu 1980 sem margar þjóðir sniðgengu og í Mexíkó 1968. Nokkrum dögum áður en þeir hófust myrtu stjórnvöld fjölda stúdenta og mótmælenda.

Íslendingar hafa tekið þátt í Evróvisjón í Tyrklandi, Rússlandi og Ísrael – og látið gott heita. Allt eru þetta lönd þar sem tíðkast misjafnlega gróf mannréttindabrot.

Það væri að sönnu fagnaðarefni ef Ísland gæti tekið upp prinsíppfastari afstöðu til alþjóðamála. En hingað til hefur raunin verið allt önnur.

Kannski er þægilegt að byrja á smáríki sem við höfum annars engin samskipti við og þar sem viðskiptahagsmunir og pólitískir hagsmunir eru engir?