Einhvern tíma hefði það talist saga til næsta bæjar þegar einn helsti rithöfundur þjóðarinnar skrifar grein þar sem er mjög hart vegið að trúverðugleika og heiðarleika eins helsta stjórnmálamanns á landinu.
Hallgrímur Helgason skrifar grein um Vafningsmálið í DV – hann rekur ýmis atriði í ákæru saksóknara vegna þess, en dvelur einkum við hlut Bjarna Benediktssonar í málinu og segir meðal annars:
„Þá er það einnig umhugsunarvert að enginn fjölmiðill, annar en DV, skuli hafa fjallað um Vafningsmálið yfir höfuð. Enginn annar fjölmiðill greip boltann sem DV kastaði á loft í desember 2009 og í nýliðnum fréttaflutningi af ákæru sérstaks saksóknara minntist enginn (nema DV) á aðkomu formanns Sjálfstæðisflokksins.
Það er lítil von um að sá maður verði nokkru sinni spurður hvenær hann skrifaði undir lánin til Vafnings. Skrifaði hann undir skjal sem var dagsett var aftur í tímann? Vissi hann að hér var hann að kvitta upp á lögbrot sem varðar 6 ára fangelsi? Vissi hann að allur málatilbúnaðurinn var gerður til að fara á svig við reglur bankans? Vissi hann að málið var ekkert annað en heimasmíðuð redding til að varna falli Glitnis? Og ef hann vissi það ekki, hvort hann telji sig samt sem áður tilbúinn til að setjast í stól forsætisráðherra Íslands?
Við lestur ákærunnar hvarflar hugurinn aftur í tímann og almennari spurningar kvikna. Þegar Bjarni Benediktsson, þá þingmaður Sjálfstæðisflokksins og formaður utanríkismálanefndar á Alþingi Íslendinga, kemur að „skítareddingu“ upp á 100 milljón evrur í ársbyrjun 2008 í því skyni að redda einum af stórbönkum þjóðarinnar fyrir horn hljóta fleiri að hafa heyrt þær illu bjöllur hringja. Þegar slíkar upphæðir hverfa úr landi fara þær ekki framhjá Seðlabanka Íslands. Gat slíkt farið framhjá forsætisráðherra? Gat sú staðreynd að Glitnir stóð þarna á barmi gjaldþrots farið framhjá manni eins og Bjarna Benediktssyni? Og er þá ekki líklegt að hann hafi látið flokksformann sinn, forætisráðherrann, vita? Því verður varla trúað að helstu valdamenn þjóðarinnar, seðlabankastjóri, ráðherrar forsætis og fjármála, banka og viðskipta, hafi ekki vitað af því að föstudagsskjálftinn í Glitni bar í sér hugsanlegt Íslandshrun.
Áleitnasta spurningin er þó eftir sem áður þessi: Gerði formaður Sjálfstæðisflokksins sér ekki grein fyrir eðli Vafningsmálsins? Var hann einungis saklaus leikari í leikriti sem hann skildi ekkert í? Eins og oft áður er best að spyrja peningana. Þeir ljúga víst ekki.
Vikurnar eftir 12. febrúar seldi Bjarni Benediktsson öll sín hlutabréf í Glitni, að andvirði um það bil 120 milljóna, að sögn DV. „Umrdd hlutabréf voru seld smám saman í febrúarmánuði 2008,“ sagði Bjarni við blaðið þann 2. apríl 2011.“
