Ég hef lítið fjallað um deilurnar milli Vantrúarmanna og guðfræðinga við Háskóla Íslands. Almennt er ég þeirrar skoðunar að þeir sem hafa verið ráðnir til Háskólans eigi að hafa mikið frelsi um hvernig þeir haga kennslu sinni og rannsóknum – það á líka við um hinn umdeilda kennara Bjarna Randver Sigurðsson.

En glærur sem Bjarni Randver notaði við kennslu sína eru ansi hæpnar, því verður ekki neitað. Á vef Vantrúar má sjá hvernig hann afgreiðir til dæmis Níels Dungal, prófessor í læknisfræði, með því að vísa í hrein aukaatriði í bók hans sem nefndist Blekking og þekking. Helgi Hóseason fær sömu útreiðina, það er vísað í furðulegustu kaflana í skrifum hans.

Þetta virkar frekar lágkúrulegt.

Mér sýnist þó að steininn taki úr í glærunni þar sem er fjallað um Richard Dawkins og „fylgismenn“ hans – það má reyndar spyrja hverjir séu fylgismenn Dawkins, hann á milljónir lesenda út um allan heim en hefur ekki stofnað neina hreyfingu eða söfnuð um hugmyndir sínar svo ég viti.

En hér er sagt að Dawkins og menn hans „grafi undan allsherjarreglu samfélagsins og almennu siðferði“ með ýmsum hætti – og jú, gott ef þeir eru ekki gyðingahatarar líka?