Fyrir utan Besta flokkinn eru þrjú framboð í Reykjavík – önnur en fjórflokkanna – sem vekja miklu minni athygli.

Það er framboð Frjálslynda flokksins, H-lista Ólafs F. Magnússonar og Reykjavíkurframboðið.

Þessi framboð eiga erfitt með að koma málstað sínum á framfæri – Frjálslyndir hafa kvartað mikið undan því síðustu dagana í ýmsum greinum sem má meðal annars sjá á vef flokksins.

Fjórflokkarnir hafa úr fjármagni að spila til að reka sína kosningabaráttu, og það bætir ekki úr skák að áhugi fjölmiðla á kosningunum er lítill. Þær komast einfaldlega ekki að fyrir öðrum tíðindum sem þykja stærri.

Jón Gnarr er líka eins og aðalleikarinn í kosningunum. Þetta sést vel á framboðsfundum, hinir frambjóðendurnir vita ekki hvernig á að taka honum, hvert orð hans eða svipbrigði draga að sér athyglina.

Hin óhefðbundnu framboðin verða líklega að sætta sig við að vera bara með. Maður sér ekki að Ólafur F. eigi séns, Frjálslyndi flokkurinn geldur fyrir það að nafn hans er skemmt af innanflokksátökum og illdeilum – sem tengjast þó ekki núverandi frambjóðendum í Reykjavík – og Reykjavíkurframboðið samanstendur að talsverðu leyti af gamalþekktum andstæðingum Reykjavíkurflugvallar.