Samkvæmt því sem ég hef heyrt virðist lögreglan hafa verið óþarflega taugaveikluð í Héraðsdómi Reykjavíkur í morgun þar sem var tekið fyrir mál níumenninga sem eru ákærðir fyrir að hafa ráðist inn í Alþingishúsið. Löggan hafði mikinn viðbúnað og virðist hafa beitt óþarflega mikill hörku.

Að því sögðu er afstaða mín til þessa máls nokkuð tvíbent.

Það er vissulega óheppilegt að fyrstu dómsmál í tengslum við hrunið skuli tengjast þeim sem mótmæla, en ekki sjálfum sökudólgunum, hrunverjunum, þeim sem settu Ísland á hausinn.

Jú, það er eiginlega alveg glatað.

En um leið finnst mér ekki forsvaranlegt að ráðast með valdi inn í þinghúsið, slást við lögreglu og þingverði  – eða bíta lögregluþjón eins og einn níumenninganna er ákærður fyrir.

Það er eiginlega ekki hægt annað en að ákæra fyrir slík brot.

Stundum verður mér hugsað til orða Johns Lennon úr laginu Revolution:

We all want to change the world

But when you talk about destruction

Don’t you know that you can count me out

(en þetta er tvíbent – því svo heyrist Lennon líka hvísla lítið in – en seinna í laginu talar hann líka um fólk sem veifar myndum af Maó formanni og þá sem eru með hatur í huga – svoleiðis fólk var líka meðal mótmælendanna þessa vetrardaga)

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Imb4tYOk8GE]