Í Fréttablaðinu stendur að ég hafi eytt jólunum í ritdeilu við prófessor í Háskólanum vegna kvikmyndarinnar Avatar.

Ojæja.

Ég skrifaði litla grein, það tók mig svona kortér. Tókst samt að komast í fjögur jólaboð.

Prófessorinn setti saman texta þar sem hann komst að þeirri niðurstöðu að frumbyggjar plánetunnar Pandóru í mynd James Camerons hefðu verið betur settir ef þeir hefðu haft kvótakerfi að forskrift Ragnars Árnasonar.

Magnús Sveinn Helgason sem heldur úti bloggsíðunni Freedom Fries gerir þessu miklu betri skil í grein sem hann setti á vefinn hjá sér í gær.

Magnús segir meðal annars:

„Þetta er allt hið merkilegasta mál. Aðallega vegna þess að ég held að Egill hafi haft á réttu að standa: Hannes hefur misskilið kvikmyndina fullkomlega. Og það sem er eiginlega skríngilegra, þá virðist hann hafa misskilið eignarréttinn og hvað hann hefur með aðstæður á hinni ímynduðu plánetu Pandóru að gera.

Boðskapur kvikmyndarinnar er ekki að “tækni sé óvinur náttúrunnar, eyðingarafl.” Boðskapur kvikmyndarinnar er að óheft græðgi sé slæm, að það sé ljótt að ræna fólk og hrekja fólk frá heimilum sínum með vopnavaldi. Boðskapurinn er líka að heimurinn bjóði upp á fleira en peninga, að það sé einhver dýpri sannleikur sem tengi sköpunarverkið allt saman.

Málaliðaher námafyrirtækisins sem vill hrekja hina innfæddu á flótta og drepa þá, til þess eins að komast yfir náttúruauðlindir plánetunnar, er vissulega tæknivæddur. En það er ekki tæknin sem gerir málaliðaherinn vondan, heldur hitt, að málaliðarnir vilja drepa saklaust fólk. Það er ekkert í myndinni sem bendir beinlínis til þess að Cameron vilji einhvernveginn draga upp þá mynd að tækni í sjálfu sér, sé vond.“