Þjóðarkosning Eyjunar bendir í sömu átt og skoðanakannanir – að um 70 prósent landsmanna séu mótfallnir Icesave- samningnum.

Þetta er slíkur afgerandi meirihluti þjóðarinnar að varla er hægt að horfa framhjá því.

Það er svosem ekki öruggt að málið fái endanlegt brautargengi á Alþingi, en ef svo verður – þá á forseti Íslands eftir að skrifa undir lögin.

Ólafur Ragnar hefur áður talað um gjá milli þings og þjóðar – og synjað lögum samþykkis.

Nú er gjáin síst minni. Ef hann vill vera samkvæmur sjálfum sér hlýtur hann að neita að skrifa undir lögin,  og vísa þeim þar með til þjóðaratkvæðis.

Síðast þegar slíkt gerðist kom ríkisstjórn Íslands sér reyndar undan því að halda þjóðaratkvæðagreiðslu, hún vildi ekki hætta á að vera niðurlægð. Beint lýðræði var eitur í beinum ráðamanna þess tíma.

Þannig er fordæmi fyrir því að ríkisstjórnin hætti einfaldlega við Icesave ábyrgðina ef forsetinn neitar að skrifa undir. Sitji áfram og reyni að koma málinu í höfn með öðrum hætti.

Eftir hinn langa aðdraganda málsins hlýtur það þó að teljast ólíklegt.

Tveir möguleikar eru líklegri: Annars vegar að atkvæðagreiðslan verði haldin, stjórnin falli eftir hana – og ný ríkisstjórn taki við – hins vegar að stjórnin einfaldlega segi af sér jafnóðum og forsetinn neitar að samþykkja lögin.