Húsið við Vatnsstíg þar sem hústökufólkið settist að var eitt sinn kallað Skuggaprýði.
Það átti að víkja fyrir glæsibyggingum, segir verktakinn sem hafði keypt upp alla húsalengjuna og líka hús á horni Laugavegar og Vatnsstígs.
Hann segir að borgin hafi komið í veg fyrir þessi áform.
En hver í ósköpunum er að fara að kaupa glæsihús í miðbænum – íbúðir eða skrifstofur í þeim?
Á þessum tíma.
Er ekki betra að hafa líf í þessum gömlu húsum en að láta þau grotna niður.
Þessi bloggfærsla Einars Karls Friðrikssonar er ágætt innlegg í umræðuna:
„Það er gott að þetta brýna mál komist aftur á dagskrá. Töluvert var rætt fyrir tæpu ári um auð hús í miðborginni, en í skýrslu slökkviliðsstjóra frá mars 2008 kom fram að 57 hús stóðu auð að öllu leyti eða að hluta. Í apríl í fyrra var lögð fram samantekt á fundi skipulagsráðs borgarinnar þar sem kom fram að 37 hús voru auð í miðborginni. Þar stóð að fyrirhugað væri að rífa 18 þessara húsa og að gera ætti upp tíu. Níu hús voru sögð standa auð vegna eigendabreytinga. 17 húsanna sem tilgreind voru í samantektinni voru í eigu þriggja félaga: Samson Properties (5 hús), ÁF-húsa ehf. (5 hús) og Festa ehf. (7 hús).
Fleiri fyrirtæki mætti nefna, svo sem Stafna á milli ehf. sem töluvert var í fréttum 2006-07. Áhugasamir geta gúglað.
Eru þetta ekki hústökumennirnir sem þarf að varast?
Hvernig eru ástand og horfur húsanna 57 nú?“