Örn Gunnlaugsson, fyrrverandi atvinnurekandi, segir að einu alvörugjafakortin fyrir Íslendinga séu í raun Bandaríkjadollar sem breyta megi í verðmæti alls staðar í heiminum.

Örn segir farir sínar ekki sléttar í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag en hann kveðst hafa heimsótt miðasölu Borgarleikhússins fyrir nokkrum dögum til að nýta einhver af þeim fjölmörgu gjafabréfum sem hann í leikhúsið.

Hann segir að gjafakort í Borgarleikhúsið hafi verið móður hans heitinni hugleikin og hún gefið heilu umslögin bólgin af þessum kortum við hvert tækifæri.

„Slík­ur var fjöldi þess­ara korta að ég og eig­in­kona mín kom­umst eng­an veg­inn yfir að nýta þau áður en önn­ur birt­ust og því safnaðist þetta upp hjá okk­ur. Nú, fjór­um árum frá því að sú gamla kvaddi þenn­an heim, eig­um við enn dá­lít­inn bunka sem við erum að reyna að nýta upp,“ segir hann meðal annars.

Fékk „pláss und­ir aðra rasskinn­ina“

Á dögunum var svo komið að því að reyna að nýta þessi kort.

„Ég verð nú að viður­kenna að ég er svo­lítið grænn í þess­um efn­um og taldi að texti á gjafa­kort­inu sem seg­ir að gegn fram­vís­un þess fengi ég af­hent­an einn miða á sýn­ingu að eig­in vali ætti að túlka með þeim hætti að skipt­in væru á jöfnu. En því var nú al­deil­is ekki að heilsa. Til að fá einn miða þurfti ég að reiða fram tvö gjafa­kort og reynd­ar gott bet­ur,“ segir Örn og bætir við að blásið hafi verið á athugasemdir hans um að í gjafabréfinu stæði að hann ætti að fá einn miða á sýningu að eigin vali.

„Kona á besta aldri sem af­greiddi mig tjáði mér að gjafakortin væru ekki verðtryggð en jafn­vel því sýndi ég lít­inn skiln­ing þar sem ekki var til­tek­in nein sér­stök upp­hæð á kort­un­um held­ur aðeins einn miði á sýn­ingu að eig­in vali. Það varð mér senni­lega til bjarg­ar að verða ekki snú­inn niður og járnaður á staðnum að nefnd kona var ein­stak­lega geðug með húm­or­inn í lagi og hló hún bara að þess­um nöldrara sem taldi sig hlunn­far­inn. Þarna fékk ég í raun aðeins pláss und­ir aðra rasskinn­ina og tæp­lega það fyr­ir gjafakortið,“ segir Örn í grein sinni í Morgunblaðið.

Renna út fjórum árum eftir útgáfudag

Örn bendir á að honum – og eflaust mörgum öðrum – þætti súrt í broti ef hann ætlaði að innleysa gjafabréf fyrir einni flösku í Vínbúðinni og upplifa að kassastarfsmaðurinn gúlspopa niður í hálfa flösku áður en hann hleypti honum út.

„Einu al­vöru­gjafa­kort­in eru í raun Bandaríkjadollarar sem breyta má í verðmæti alls staðar í heim­in­um. Nú vil ég koma því á fram­færi að hvað mig varðar þá eru blóm, krans­ar og gjafa­bréf afþökkuð en þeim sem vilja gleðja mig bent á bág­stadda. En kannski voru gjafa­kort mömmu frá Borg­ar­leik­hús­inu ógal­in og slung­in leið hjá henni til að láta muna eft­ir sér um ókomna framtíð. Að minnsta kosti kem­ur sú gamla alltaf ljós­lif­andi upp í hug­ann þegar ég sé þessi gjafa­kort.“

Í skilmálum um gjafakort sem finna á má á vef Borgarleikhússins kemur fram að almenn gjafakort renni út fjórum árum eftir útgáfudag sem skráður er á kortið.

„Ef um er að ræða gjafakort sem hefur ekki útgáfudag þá samsvarar inneign kortsins miðaverði þegar kortið var keypt. Ef miðaverð hefur hækkað milli leikára, eða gjafakort notað á sýningu með hækkuðu miðaverði, eins og söngleiki, þarf að greiða mismuninn.“