,,Ég fékk einmitt skrifað á Faunu myndina mína, í bókina sem allir MR-ingar fá við útskrift, að ég væri líklegust til setu á Alþingi og ég vona að það rætist. Það er sannarlega vegur sem ég er til í að feta,” segir Sólrún Dögg Jósefsdóttir, 19 ára, sem er nýútskrifuð úr Menntaskólanum í Reykjavík.
,,Mig klæjar í puttana að láta til mín taka, hvar og hvernig sem það verður. Hvort það verður á þingi eða annars staðar.”
Ekki enn fundið flokk
Sólrún er ekki í pólitísku starfi og segir það vegna þess að hún hafi ekki enn fundið stjórnmálaflokk sem hún tengi nógu mikið til til að setja nafn sitt við. ,,Bróðir minn, Guðjón Þór Jósefsson, fór aftur á móti í framboð síðasta haust og sat á lista fyrir Framsóknarflokkinn og var þar í áttunda sæti. Svo ég fékk svolitla innsýn í hvernig er að taka þátt í svona kosningabaráttu, sem er heljar vinna. Maður var að hringja út um allan bæ og í alla gömlu vinina sem maður er kannski hættur að tala við, til að biðja um stuðning.
Svo var að skipuleggja vöfflukaffi, karókíkvöld, konukvöld og annað slíkt til að laða að atkvæði.
En þetta er spennandi og vissulega eitthvað sem ég er til í að gera í framtíðinni,” segir Sólrún Dögg.
Sólrún Dögg vakti athygli fyrir vaska framgöngu í félagslífi skólans sem þó kann að virðast snúið þar sem fjölmörg ungmenni þurftu að sjá á eftir stórum hluta menntaskólareynslunnar vegna Covid-19. Sólrún Dögg lét slíkt aftur á móti ekki stoppa sig, var fyrstu tvö árin í ræðuliði MR og var kosin til hins æruverðuga embættis formanns Skólafélagsins, Inspector Scholae.
Hún er þó að gera allt aðra hluti í sumar því Sólrún Dögg er á kafi í múrverksvinnu.
Aðeins ein önn hömlulaus
Hún viðurkennir að hafa fórnað svolitlu af lærdómnum í þágu félagslífsins. ,,Ég var í stjórninni, fór í MORFÍs liðið og sýndi með leikfélaginu Frúardegi.”
Sem verður að teljast nokkuð gott miðað við að fimm af sex önnum 2003 árgangs Sólrúnar voru undirlagðar að einhvers konar Covid takmörkunum.
,,Það var aðeins á fyrstu önninni okkar haustið 2019 sem að Covid var ekki til. Það var eina önnin sem við höfðum engar hömlur.” Hún segir þetta hafa verið býsna hræðilegt. ,,Það velja margir MR vegna þess að námið er krefjandi og kemur til með að fleyta manni áfram. En fólk lætur sig hafa það hvað námið er stíft vegna þess hve félagslífið er rosalega gott og með gott orð á sér. Og þegar það er tekið burt eru forsendurnar fyrir menntaskólavalinu svolítið brotnar.
Það getur alveg fokkað upp í geðheilsunni að fá ekki að fara á ball, hitta vini sína og taka þátt í félagslífinu. Það er bara skelfilegt.”
Sólrún segist oft heyra að með Covid hafi bestu ár lífsins farið í rugl en hún er því hreint ekki sammála.
,,Ég held að ég tali ekki bara fyrir mig heldur líka samnemendur mína þegar ég segi að þessi tími hafi engan veginn farið algjörlega farið til spillis. Ég vil frekar muna eftir okkur sem árganginum sem náði að reisa félagslífið aftur upp eftir faraldurinn frekar en að halda í minningu um árganginn sem fór illa út úr honum. Um leið og tækifærið gafst tókst okkur að ríða á vaðið og gera félagslífið sjúklega gott. Við vorum líka svo þakklát fyrir hvert einasta tækifæri sem við fengum. Það voru slegin miðasölumet á hvert einasta balli og hlutir á við Herranótt, Gettu betur og MORFÍs fengu miklu meira pepp og sviðljós því fólk þekkti ekki annað en að svoleiðis viðburðir væru bannaðir.
Og þegar að þeir voru leyfðir aftur urðu þeir spennandi, spennunni fyrir þessum viðburðum hafði aftur á móti hnignað síðustu árin þar á undan.”
Aðspurð um hvort nemendur hafi verið eins og kálfar að vori þegar að böll og annað slíkt hófst, tekur hún undir og segir það ágætis samlíkingu.
Öllu stjórnað af sömu klíkunni
Sólrún segir það ekki hafa verið erfitt að snúa við blaðinu og koma félagslífinu á koppinn. Hjálp hafi fengist frá krökkum sem höfðu verið virk áður en að faraldurinn skall á auk þess sem metnaðurinn rauk upp hjá krökkunum þegar þau sáu loks fram á að geta látið til sín taka, annað en að skipuleggja Zoom viðburði.
,,Það er allt hægt með góðri skipulagningu,” segir Sólrún Dögg.
Talandi um skipulagningu, hvernig fór Sólrún að því að stunda fullt nám meðfram öllu félagslífinu?
,,Ég verð að viðurkenna að þetta var kannski ekki alveg til fyrirmyndar hjá mér og námið lenti oft aftarlega við forgangsröðunina. Á tímabili var meginmarkmiðið meira segja bara að ná öllu því ég hafði svo mikinn metnað fyrir því að gera góða hluti fyrir krakkana í skólanum. Það kom alveg fyrir að ég sleppti að læra fyrir próf en lærði þá bara helmingi betur fyrir það næsta.”
Hún segist samt ekki alltaf hafa brunnið fyrir félagslífinu.
,,Í lok grunnskólagöngu var ég meira að segja hætt að mæta á böll og árshátíðir því mér fannst þetta allt svo eitthvað svo glatað og leiðinlegt og hreinlega þoldi ekki stemninguna í skólanum. Allt sem var kallað félagslíf fannst mér vera stjórnað af sömu klíkunni sem gaf engum öðrum pláss. Það vill oft verða að ein fylking sölvi undir sig allt félagslíf og það var sama hvort það var Skrekkur, nemendafélagsstörf eða Skólahreysti, þetta voru alltaf sömu nöfnin og ég meikaði það ekki.”
En þegar kom í menntaskóla var Sólrún orðin hlekkur í félagslífinu og ákvað að nýta reynslu sína úr grunnskóla. Hún lagði áherslu á að ýta við þeim krökkum sem voru ekki viss um hvort þeir vildu taka þátt. ,,Ég vildi passa upp á það væri ekki sama liðið í öllu og mér fannst alveg frábært hvað það voru margir til í að vera með.
Ég varð alltaf jafn ánægð þegar að krakkar, sem almennt létu ekki mikið til sín taka, ákváðu að leggja sitt af mörkum til félagslífsins.
Þá fannst manni eins og maður væri kannski að gera eitthvað rétt.”
Heilluð af ræðumennsku
Sólrún Dögg var þáttakandi í liði MR í MORFÍs, ræðukeppni framhaldsskólanna. Hún hafði fylgst með bróður sínum keppa og tilhugsunin um að standa í pontu og halda ræður heillaði hana.
,,Ég fór í prufur og komst inn á fyrsta ári, sem mér fannst ótrúlega skemmtilegt. En ég fékk reyndar aldrei að fara með ræðu þessi tvö ár því ég var alltaf sett í hlutverk liðsstjóra. Sé litið til baka finnst mér það svolítið leiðinlegt að hafa ekki fengið að fara með ræðu uppi í pontu en það er auðvitað eitthvað sem þjálfarinn minn þarf að eiga við sig. En ræðumennskan, það að geta talað til margra, heillar mig mjög.”
Hún er sérstaklega hrifin af rökræðum, jafnt úr pontu eða í samtölum. ,,Ég var til dæmis ekki í miklu uppáhaldi hjá kennurum mínum í grunnskóla því mér fannst svolítið gaman að slá stundum á létta strengi og taka smá rökræður, ögra kannski aðeins ef að ég var ósátt.
Ég hef mikla réttlætiskennd og er óhrædd við að tjá mig og láta í mér heyra ef að mér er misboðið.”
Sólrún Dögg segist mikið hafa velt fyrir sér hvað hún vilji taka sér fyrir hendur í haust.
,,Ég ætla í diplómanám í þýsku. Mér finnst ég ekki vera tilbúin að velja mér grein sem ég er viljug að demba mér alveg út í. En mig langar heldur ekki að taka pásu, fara að vinna eða út í lýðháskóla eins og margir vina minna eru að gera. Svo mér fannst þetta ágætis millivegur, ég fæ að læra sem mér finnst ofsalega skemmtilegt þótt það hafi ekki gefist mikill tími til þess í vetur. Ég er líka að læra nýtt tungumál sem mér finnst afar skemmtilegt og í leiðinni að svipast svolítið um. Ég hef hugsað þetta í þaula og held að þetta sé málið á meðan ég skoða mig um.”
Vil láta til mín taka
Aðspurð um hvaða greinar heilli meira en aðrar segir Sólrún allar raunvísindagreinar út úr myndinni. ,,Ég var á náttúrufræðibraut í MR sem eyðilagði eiginlega fyrir mér raungreinarnar. Þetta var bara of mikið og ég fékk nóg af þessu. Ég held að félagsvísindin séu aftur á móti meira fyrir mig því mitt eina markmið í lífinu er að láta til mín taka í samfélaginu, leggja eitthvað að mörkum til einhvers málefnis og þá kannski sérstaklega femíniskra málefna.”
Hún hyggst því ekki leggja múrverkið alfarið fyrir sig en er hæstánægð með það í augnablikinu. ,,Maður er búinn að sitja við skrifborð með bók fyrir framan sig meira eða minna í heilt ár og því er rosalega gott að fá að stússast úti í góða veðrinu. Þetta er svona núvitund, svo gott fyrir andlegu heilsuna, maður kemur heim útitekinn í framan, þægilega þreyttur og glaður í hjarta.
Múrverkið er alvöru slökun,“ segir Sólrún Dögg Jósefsdóttir, nýstúdent.
Og verðandi þingmaður?
,
