Fréttablaðið skýrir frá þessu í dag. Haft er eftir Kristínu að Endurmenntunin hafi lent í rekstrarvanda vegna heimsfaraldursins og hafi hún verið beðin um að skoða hvernig væri hægt að lækka launakostnað. „Það voru teknar ákvarðanir varðandi starfslok og stjórnin studdi þær ákvarðanir,“ sagði Kristín um aðdraganda þeirrar óánægju sem kom upp eftir sparnaðaraðgerðirnar. Hún sagði jafnframt að rannsóknir sýni að einhver óánægja myndist alltaf þegar lykilstarfsmanni er sagt upp og að það hafi gerst í þessu tilfelli en óánægjuraddirnar komi aðeins frá litlum minnihluta starfsfólks Endurmenntunar. „Það er alltaf óvissa þegar fólki er sagt upp. Ég ákvað í samráði við stjórn að fara ákveðna leið í því að grennslast fyrir um þetta enn frekar. Fulltrúar úr stjórnsýslu innan háskólans höfðu áhuga á að fara aðra leið,“ sagði Kristín og bætti við að formaður stjórnar Endurmenntunar hafi bakkað hana upp gagnvart stjórnsýslunni, sem er mannauðsskrifstofa HÍ. „Mitt erindisbréf gengur út á það að ég stjórna og hef meðal annars mannauðsstjórnun á minni könnu. Þarna var sem sagt mismunandi áhersla á leiðir. Ég og stjórnin stóðum saman og ég ákvað bara að standa og falla með því og sagði starfi mínu lausu,“ sagði Kristín.
Hún mun þó ekki sitja aðgerðalaus því nokkrum dögum eftir að hún sagði upp var henni boðin staða framkvæmdastjóra hjá Starfsþróunarsetri háskólamanna og tekur hún til starfa þar þann 23. ágúst næstkomandi.
Hún sagði að óánægja starfsfólks hafi fyrst komið upp í tengslum við sparnaðaraðgerðirnar og hafi starfsmannakannanir árum saman sýnt að starfsánægja var meiri en gengur og gerist.
