Hinn árlegi Peningamálafundur Viðskiptaráðs fór fram í síðustu viku. Yfirskrift hans var „Hávaxtaland að eilífu?“ en fundurinn var haldinn í kjölfar nýlegrar vaxtahækkunar Seðlabanka Íslands. Már Guðmundsson seðlabankastjóri hélt einnig tölu á fundinum um stöðu og horfur í efnahagsmálum. Í viðleitni sinni til að réttlæta nýlega vaxtahækkun greindi Már frá því að verðbólga og verðbólguvæntingar væru að þokast upp á við:

„Almennt er leitast við að hafa vexti Seðlabankans eins lága og hægt er en jafnframt eins háa og nauðsynlegt er.“

Á vef Viðskiptaráðs er einnig greint frá því að Rannveig Sigurðardóttir, sem nýlega var ráðin aðstoðarseðlabankastjóri, hafi spurt salinn eftir ræðu Más, hvort gestir væru nú ekki betur upplýstir um hvers vegna bankinn hækkaði vexti.

Svo virtist ekki vera, því aðeins helmingur gesta rétti upp hönd, því til staðfestingar.

Þá talaði Rannveig einnig um að henni líkaði ekki þær áætlanir að fjármálastöðugleiki væri framar í forgangsröðinni en verðstöðugleiki:

„Ef ég væri ekki aðstoðarseðlabankastjóri myndi ég segja að tillaga um aukna áherslu á fjármálastöðugleika væri arfavitlaus, en af því að ég er hjá Seðlabankanum segi ég bara að hún sé ekki góð“.

Forstjóri Veritas, Hrund Rudolfsdóttir, tók einnig til máls og má segja að hún hafi hitt naglann á höfuðið er hún spurði hvort ekki mætti sleppa spurningamerkinu á yfirskrift fundarins. (Hávaxtaland að eilífu?) Það væri ískaldur veruleiki að vaxtastigið hér á landi yrði ávallt hærra en erlendis og því væri alger óþarfi að vera sífellt hissa á vaxtahækkunum.

Ritstjóri Miðjunnar, Sigurjón M. Egilsson, greinir frá þessu á vef sínum. Sigurjón hefur marga fjöruna sopið þegar kemur að fréttaflutningi enda með áralanga reynslu. Á Facebooksíðu sinni segir hann þó að þessi frétt sé með þeim „allra dásamlegustu fréttum“ sem hann hafi skrifað „lengi, lengi.“