Englendingar hafa löngum haft ýkta trú á mætti sínum, megin og mikilvægi. Þetta stafar líklega af því að eitt sinn voru þeir heimsveldi – í ríki þeirra var sagt að sólin settist aldrei. Það er reyndar furðulegt hvað Englendingar komast enn upp með vera stoltir af heimsveldinu sínu – sem byggðist að miklu leyti upp á ránum, gripdeildum og öðrum glæpaverkum.

Þetta birtist mjög greinilega á heimsmeistaramótinu í fótbolta þar sem Englendingar duttu loks út, yfirbugaðir af duglegum leikmönnnum frá smáþjóðinni Króatíu. Króatar  voru mjög vel skipulagðir í leiknum, létu ekkert trufla sig, en Englendingar, sjálfum sér líkir, voru komnir langt fram úr sér. Þeir voru í raun farnir að skipuleggja sigurhátíðina heima eftir úrslitaleikinn, hvarvetna hljómaði slagorðið „fótboltinn kemur heim“.

Þetta er ekkert nýtt – við höfum séð Englendinga ætla að fara svona í gegnum fyrri keppnir. Vera í raun búnir að sigra áður en á hólminn er komið.

Fræg er sagan af Scott landkönnuði sem ætlaði að fara á Suðurpólinn en lenti í því að keppa við Norðmanninn Amundsen. Amundsen hafði ekki mörg orð um hlutina, en flokkur hans var þrautskipulagður og allar áætlanir hárnákvæmar. Scott, í anda þess að Englendingur efldist við hverja raun, ætlaði í raun að komast á pólinn á fílingnum einum saman. Hann var algjörlega vanbúinn fyrir svo erfiðar aðstæður – enda biðu hans og manna hans hrakningar og grimmur dauði. Á mönnum Amundsen var ekki að finna svo mikið sem kalsár.

Enskum skóladrengjum var kennt í margar kynslóðir að Scott hefði verið gríðarleg hetja – sem hefði bara verið svona hart leikinn af aðstæðunum og illum útlendingum sem léku leikinn ekki nógu drengilega, tóku til dæmis upp á þeim fjára að undirbúa sig almennilega.

Sumpart finnst manni þetta enduróma í Brexit. Brexit er enskt dæmi – aðrar þjóðir á Bretlandseyjum taka varla þátt.En það virðist ekki þurfa að undirbúa neitt eða hugsa neitt. Þeir sem ákafast heimtuðu Brexit hafa ekkert plan, vilja helst ekki heyra á neitt slíkt minnst – það á bara að taka þetta á hugarfarinu. Svo eru það þeir sem voru á móti Brexit sem þurfa að greiða úr flækjunni – það er ekkert smáverkefni að skilja í sundur svæði sem hefur verið ein heild viðskipta, þjónustu í næstum hálfa öld – fyrir utan allt hitt, menntun, vísindi, menningu, umhverfismál, löggæslu.