Ögmundur Jónasson er dæmi um stjórnmálamann sem leiðist að sitja á friðarstóli. Ef fer að verða of rólegt í kringum Ögmund grípur hann mikið óþol.

Nú rétt fyrir jól vantar smá fútt og þá segir Ögmundur að aðildarviðræðurnar við ESB – sem hann samþykkti og ber ábyrgð á – séu rugl.

Það eru að koma áramót og þá verður væntanlega ýmislegt rifjað upp sem margir telja rugl á Íslandi – sumt af því skrifast á ábyrgð ríkisstjórnarinnar sem Ögmundur situr í.

Þar má nefna stanslausan fólksflótta.

Linnulausar skattahækkanir.

Atvinnuleysi.

Þá staðreynd að kaup á Íslandi er komið langt aftur úr nágrannalöndunum.

Gjaldeyrishöft.

Viðvarandi lágt gengi krónunnar.

Stéttaskiptinguna sem virðist vera að gróa fast inn í íslenskt samfélag.

Þá mikla áherslu sem hefur verið lögð á endurreisn og velferð fjármálastofnana.

Hnignun heilbrigðiskerfisins vegna fjárskorts og brotthvarfs starfsfólks.

Vaxtaokrið.

Seinaganginn í að ráða bót á skuldaáþján einstaklinga, heimila og fyrirtækja.

Skort á fjárfestingu.

Og ríkisstjórn sem virðist ekki geta komist að neinni niðurstöðu hvað varðar orkunýtingu né heldur helstu atvinnugrein þjóðarinnar, sjávarútveginn.