Íslendingar eru mikil bókaþjóð, um það verður ekki deilt. Fjöldi titla sem kemur út hérna er ótrúlega mikill. Þetta breytist varla í bráð – nema að upp séu að vaxa kynslóðir sem kunna ekki að lesa sér til gagns og ánægju.

Ég kannast ekki við að orðið „jólabækur“ sé til í öðru tungumáli. Á íslensku er þetta ekki notað yfir bækur sem fjalla um jólin, heldur bækur sem koma út á tímabilinu frá október og fram í desember.

Semsagt megnið af útgáfunni. Flestar bækur á Íslandi eru eiginlega jólabækur.

Stundum verður maður hálf forviða yfir þessu. Jú, stærstur hluti bóksölunnar er fyrir jólin og þá er ráð að gefa út bækur sem líklegt er að seljist – verði notaðar til gjafa. Sumar bækur eru settar í matvöruverslanir og seljast þar í brettavís.

En svo eru allar bækurnar sem eiga í raun engan séns í flóðinu, sökkva undireins og – eiga á hættu að gleymast. Þetta eru ekki bara bækur sem eru ekki vænlegar til gjafa, heldur stundum líka bækur sem koma of seint út – þegar er orðið um seinan að fanga athygli fjölmiðlanna og lesenda.

Yfir þessu er einhver ógnarbjartsýni sem er heillandi – en stundum skortir líka tenginguna við raunveruleikann. Gallinn er líka að bækur sem er feikimikið fjallað um fyrir jólin vilja hverfa að þeim liðnum – og það er ekki endilega gott fyrir bókmenntaumræðuna.