Þorsteinn Theodórsson lést í gær, 79 ára að aldri. Þorsteinn og reynsla hans var umfjöllunarefni íslensku heimildarmyndarinnar Ránsfengur um afleiðingar hrunsins sem frumsýnd var árið 2016. 

Leikstjóri og handritshöfundur myndarinnar Pétur Einarsson tilkynnti frá andláti Þorsteins í umræðum sem fram fóru áður en myndin var frumsýnd í Osló í kvöld. Pétur var forstjóri Straums árin 2011 til 2013 og veitti meðal annars útibúi Glitnis í London forstöðu.

Myndin segir frá því hvernig hrun bankanna hefur áhrif á venjulegan Íslending. Þorsteinn missir fyrirtæki sitt og nánast lífið í kjölfar hrunsins 2008 en með hjálp dóttur sinnar fer hann í mál við bankana.

Ránsfengur fjallar um ofvöxt bankakerfisins, fjármálahrunið og vogunarsjóði sem höfðu veðjað á hrunið. Vogunarsjóðir eignuðust nánast allt bankakerfið fyrir 1% af nafnvirði krafnanna og eignuðust þar með stóran hluta Íslands. Inn í söguna fléttast saga Þorsteins og dóttur hans,  Theodóru. Í myndinni segja þau frá sárri reynslu sinni af áföllum, vonleysi og ótta en líka von, þrautseigju og loks sigri.

Saga Þorsteins er átakanleg. Á skömmum tíma missti hann lífsviðurværi sitt í kjölfar hruns fjármálakerfisins. Á sama tíma veiktist kona hans og móðir Theodóru af illvígum sjúkdómi sem dró hana til dauða á örfáum mánuðum. Harkaleg innheimta gjaldeyrislána, sem bankarnir fyrir hrun buðu rekstraraðilum en voru síðar dæmd ólögleg, bættu ekki úr skák og andlegri og líkamlegri heilsu Þorsteins hrakaði hratt.

Vefsíðan Nyjaisland greindi frá.