Atli Eðvaldsson fæddist í Reykjavík 3. mars 1957. Hann lést á líknardeild Landspítalans 2. september 2019. Útför Atla fer fram í Hallgrímskirkju í dag.
Atli var hvers manns hugljúfi en knattspyrnuhreyfingin syrgir einn sinn dáðasta son. Atli átti merkilegan feril sem knattspyrnumaður, hann lék meðal annars með Borussia Dortmund, Fortuna Düsseldorf og fleiri liðum. Atli var landsliðsþjálfari frá 1999 til 2003 en hann þjálfaði fjölda liða.
Fjöldi fallegra minningargreina er í Morgunblaðinu í dag. ,,Alþjóð virðist vita um áhrif þín á knattspyrnuhreyfinguna innan vallar sem utan. Hún mótaði okkur börnin þín auðvitað einnig enda fylgdum við öll í fótspor þín á einn hátt eða annan. Að alast upp með aðra eins fyrirmynd er einstakt að mér skilst en gat á sama tíma verið yfirþyrmandi. Ég t.d. taldi mér trú um að ég þyrfti að vera fremstur í öllu sem ég tók að mér til að geta átt möguleika á að feta í þín fótspor,“ skrifar Egill Atlason, sonur Atla.
Þar segir Egill svo að faðir hans hafi breytt hugmyndum hans þegar hann var 13 ára. ,,Þér tókst með einni setningu að fjarlægja alla þá óþarfa byrði af mér eftir einhvern ósigur inn á íþróttavellinum á 13. aldurs ári þegar þú sagðir við mig: „Ég elska þig sama hvort þú sigrar eða tapar, ef þú elskar ekki það sem þú ert að gera ertu á röngum velli.“ Þessi orð voru ákveðin þáttaskil í mínu lífi og 15 árum síðar þegar ég rifjaði upp þessa sögu með þér varst þú hissa, það sem þér þótti sjálfsagður hlutur hafði breytt svo miklu fyrir mig.“
Bæjarins bestu og sögur
David Winnie kom og spilaði fyrir KR árið 1998, en fyrstu kynni hans af Atla segja mikið. ,,Nú kveð ég góðan félaga eftir rúmlega tveggja áratuga vináttu. Það var árið 1998 sem ég hitti Atla, þegar hann sótti mig upp á Keflavíkurflugvöll. Ég var þarna mættur til að leggja mitt af mörkum fyrir KR og Atla, sem þá var þar við stjórnina. Það var varla að hann hefði fyrir því að anda, svo mikið talaði hann meðan hann ók eftir Reykjanesbrautinni. Um fallega, yndislega Ísland, sögur úr fótboltanum og svo fleiri sögur úr boltanum. Ég bjóst við að vera skutlað beint upp á hótel, að fá að ná aðeins áttum í nýju landi, en Atli hafði um það aðrar hugmyndir. Hann ók rakleiðis niður í miðbæ, lagði bílnum fyrir framan forláta skúr og keypti handa mér pylsu – „Bæjarins bestu“ sagði hann mér, „þjóðarréttur Íslendinga“. Þetta setti tóninn að vináttunni. Það þurfti aldrei nein flottheit, galdurinn fólst í einfaldleikanum. Samverunni. Samræðunum. Fótboltanum.“
Alltaf að vinna saman
Guðmundur Hreiðarsson, fyrrum markvörður landsliðsins og markmannsþjálfari í dag átt mörg samtöl við Atla. ,,Þá er komið að kveðjustund elsku Atli minn. Þú sagðir við mig un daginn: Gummi veistu, að við erum búnir að þekkjast í 40 ár,“ skrifar Guðmundur.
,,Við spiluðum fótbolta saman, á móti hvor örðum, þjálfuðum saman, vorum ótrúlega nánir vinir alla tíð frá fyrstu kynnum. Þú sagðir stundum að við værum eins og eineggja tvíburar. Við náðum ótrúlega vel saman, sýn okkar beggja og ástríða fyrir fótbolta var tímalaus, við gátum rætt leiki taktík út í það óendanlega. Alltaf varst þú með lausnina og frá henni unnum við okkur niður í vandamálið. Við setum upp plan og æfingaáætlun, þrátt fyrir að við værum ekki að þjálfa eða vinna saman, það skipti ekki máli, við vorum í raun alltaf að vinna saman.“
Atla þakkað fyrir sitt framlag
Guðni Bergsson formaður KSÍ, þakkar Atla fyrir sitt framlag til landsliðsins. ,,Knattspyrnuhreyfingin þakkar honum á þessari stundu hans mikla framlag til íslenskrar knattspyrnu,“ skrifar Guðni.
,,Það sem eftir stendur núna er vináttan og góðu stundirnar sem við áttum saman sem liðsfélagar með Val og landsliðinu. Atli sá alltaf það jákvæða í hlutunum og því sem hann tók sér fyrir hendur. Það voru forréttindi að fá að spila með Atla. Hann var einstakur á svo margan hátt og við munum sakna hans. Hugur manns er nú hjá fjölskyldu hans og vil ég senda börnum Atla, Agli, Sif, Emil og Söru ásamt tengdabörnum, systkinum og barnabörnum og öllum ástvinum mínar innilegustu samúðarkveðjur.“
Sögumaður góður
Allir þeir sem þekktu til Atla og ræddu við hann eru á sama máli, sögustund með Atla var einstök skemtun. ,,Atli kunni þá list að segja sögur og það oft í löngu máli og ekki voru samtölin um leiki, þjálfun og taktík síðri. Þýski skólinn kom oft við sögu. Í reynd lauk samtölum við Atla aldrei, þeim var einfaldlega frestað þar til síðar. Atli hafði þann góða mannkost að láta gott af sér leiða og hvetja aðra til dáða. Knattspyrnan var Atla lífsins saga sem hann gaf allt sitt. Ég kveð traustan félaga og minnist margra góðra stunda með Atla á leikvelli lífsins,“ skrifar Geir Þorsteinsson, fyrrum formaður KSÍ.
Þjóðareign
Þorgrímur Þráinsson og Atli þekktust í gegnum Val og íslenska landsliðið. Atli var á tímabili þjóðareign. ,,Atli Eðvaldsson var risastór persónuleiki, þjóðareign á tímabili, maður fólksins. Hetja! Hver annar gæti skorað fimm mörk í einum og sama leiknum í Bundesligunni, flogið heim korteri seinna og skorað sigurmark Íslands á Laugardalsvellinum? Sex mörk á rúmum sólarhring í júní árið 1983. Atli gerði allt með bros á vör, 100% einbeittur og með keppnishörkuna að leiðarljósi. Sannur fyrirliði utan vallar sem innan, reif eða hreif menn í gang ef þess þurfti með.“
Ómetanlegur styrkur
Lárus Guðmundsson og Atli léku saman í Þýskalandi, þar var Atli mikil hjálp fyrir Lárus. ,,Í dag er vinur minn Atli Eðvaldsson borinn til hinstu hvílu. Við bundumst eilífum vinaböndum fyrir áratugum þegar Atli gekk til liðs við Bayer Uerdingen frá Fortuna Düsseldorf, en þar var ég fyrir. Á þeim tíma var aðeins heimilt að tefla fram tveimur útlendingum í hverju liði í þýsku Bundesligunni. Atvinnumennskan er harður heimur og nokkuð ólík þeirri glansmynd sem dregin er upp í fjölmiðlum. Atli var eldri og reyndari en ég og reyndist mér ómetanlegur styrkur og stuðningur í þeirri baráttu sem á sér stað bak við tjöldin um stöður í liði.“
