Gyrðir Elíasson: Sorgarmarsinn

„Textinn er bæði djúpur og tær; þetta er prósaskáldskapur eins og hann verður fegurstur á íslensku.“ ***** Einar Falur Ingólfsson, Mbl.

„Miðað við gæði á Gyrðir að vera metsöluhöfundur á Íslandi.“ Kolbrún Bergþórsdóttir, Kiljan.

„Þetta er lágstemmt og látlaust meistaraverk.“ ***** Ágúst Borgþór Sverrisson, DV.

„Ég kom í húsið til að semja tónlist. Samt er ég ekki

tónskáld, ekki misskilja mig, en ég hef gaman af að

setja músík á blað. Alveg frá því ég lærði að skrifa

nótur þegar ég var átta eða níu ára gamall, hef ég

krotað hjá mér tónhendingar sem hafa komið til mín

utan úr loftinu. Koma þær ekki innan úr höfðinu?

kann einhver að spyrja, en ég ætti í vandræðum með

að svara þeirri spurningu.“

________________________________________

Rúnar Helgi Vignisson: EFTIRBÁTUR

„… forvitnileg bók með óvenjulegum efnistökum á mörkum furðusagna, fagurbókmennta, sögu og nútíma. Það er á þannig slóðum sem best fiskast.“ Þorgeir Tryggvason, Bókmenntavefurinn.

„Andskotinn hafi það, farðu til fjandans, Ægir djöfull,

til fjandans með þig, sjómannssonur, til fjandans

með þig nútímamaður, til fjandans með þessa leit

þína, Skarpi má hirða hlutinn. Aldrei hefðir þú átt að

þykjast vera eitthvert karlmenni, fær í flestan sjó. Hér

ert þú í heljargreipum þessa hlandkopps og verður

að komast í land, annars færðu innilokunarkennd og

tapar þér, sturlast hreinlega, og það vonum fyrr. Nú er

ekki nema ein leið fær.“