Bára Huld Beck, blaðamaður á Kjarnanum, er konan sem Ágúst Ólafur Ágústsson, þingmaður Samfylkingarinnar, var með ósæmilega hegðun gagnvart. Hún segir í pistli á Kjarnanum að hún sé tilneydd til að greina frá rangfærslum í máli Ágústs Ólafs Ágústssonar, þingmanns Samfylkingarinnar. Ágúst Ólafur tilkynnti á föstudag að hann hefði stigið til hliðar vegna ósæmilegrar hegðunar í garð konu síðastliðið sumar.
„Ég er sú kona og málsatvikalýsing Ágústar Ólafs, sem fram er sett í yfirlýsingu hans, er ekki í samræmi við upplifun mína af atvikinu. Þá upplifun hafði ég áður rakið fyrir honum og hann gengist við því að hún væri rétt. Þá upplifun rakti ég einnig fyrir trúnaðarnefnd Samfylkingarinnar og Ágúst Ólafur gerði engar athugasemdir við málavexti. Þeir málavextir eru raktir í skriflegri niðurstöðu nefndarinnar og verða þar af leiðandi vart hraktir.“
Líkt og DV hefur greint frá hefur Ágúst Ólafur ákveðið að fara í launalaust leyfi vegna málsins, hann sagði:
„Kvöld eitt í byrjun sumars hitti ég konu á mínu reki á bar í miðbæ Reykjavíkur. Við könnuðumst lítillega við hvort annað, tókum saman tal og í kjölfarið fórum við saman yfir á vinnustað hennar. Þegar þangað var komið héldum við samræðunum áfram. Því miður hafði ég misskilið illilega á hvaða forsendum við vorum stödd þar og nálgaðist ég hana tvívegis óumbeðinn og spurði hvort við ættum að kyssast. Svar hennar var nei og hún gaf mér skýrt til kynna að það væri ekki í boði með því að banda mér frá sér. Tekið skal fram að það var algerlega mín ranga ályktun að slíkt væri í boði.“
Sjá einnig: Ágúst Ólafur í leyfi af þingi eftir alvarlegt atvik í sumar
Bára Huld segir að Ágúst Ólafur geri minna úr atvikinu en hann hafi áður gengist við:
„Í ljósi þess að Ágúst Ólafur kýs að gera minna úr atvikinu en hann hefur áður gengist við, þá finn ég mig því miður knúna að greina frá því sem er rangt í yfirlýsingu hans. Það geri ég einnig vegna þess að ýmsir fjölmiðlar hafa haft samband við mig undanfarna daga. Ég vil líka taka það skýrt fram að það vakti aldrei fyrir mér að gera þetta mál opinbert. Sú ákvörðun var hins vegar tekin úr mínum höndum.“
Hún lýsir þessu á eftirfarandi hátt:
„Ágúst Ólafur reyndi ekki að kyssa mig tvívegis heldur ítrekað. Hann reyndi það aftur og aftur þrátt fyrir að ég hefði neitað honum og sett skýr mörk. Í hvert sinn sem ég neitaði honum þá niðurlægði hann mig með ýmsum hætti.
Ágúst Ólafur yfirgaf ekki skrifstofuna þegar ég bað hann um það. Ég fylgdi honum á endanum ákveðin út með þeim orðum að ég treysti mér ekki til að vera í sama rými og hann. Hann lét samt ekki segjast og hélt þvingandi áreitni sinni áfram í lyftunni á leiðinni út.“
Þau hittumst um kvöldið og fóru saman á skrifstofu Kjarnans, þess má geta að Ágúst Ólafur átti 5,6% hlut í Kjarnanum áður en hann settist á þing :
„Vinnustaðurinn sem Ágúst Ólafur minnist á í yfirlýsingu sinni er vinnustaður minn, Kjarninn. Við höfðum hist fyrr um kvöldið með öðrum, haldið áfram spjalli eftir að hafa yfirgefið barinn þar sem við hittumst og tilgangurinn með því að fara á vinnustaðinn var eingöngu sá að halda spjalli okkar áfram. Hann er þingmaður, var í opinberu sambandi með annarri konu sem greint hafði verið frá í fjölmiðlum og fyrrverandi hluthafi í Kjarnanum. Allt þetta gerði það að verkum að ég hélt að hann hefði ekki með neinum hætti misskilið aðstæður.“
„Mín upplifun af þessum aðstæðum var algjört varnarleysi. Það orsakaðist af því að ég varð fyrir ítrekaðri áreitni af hálfu annars einstaklings. Það orsakaðist af því að ég var blaðamaður sem varð fyrir áreitni af hálfu þingmanns. Það orsakaðist af því að ég var starfsmaður fyrirtækis sem varð fyrir áreitni af hálfu fyrrverandi hluthafa í því fyrirtæki. Allt þetta gerði það að verkum að ég hugsaði að mögulega væri starf mitt í hættu. Að ég gæti ekki lengur unnið við það sem ég vinn við þar sem að þarna væri á ferðinni áhrifamaður í valdastöðu. Mér fannst ég líka algjörlega niðurlægð og var gjörsamlega misboðið vegna ítrekaðra ummæla hans um vitsmuni mína og útlit.“
Bára Huld segir að hún hafi sent honum tölvupóst á tvö netföng, hann hafi ekki svarað og níu dögum síðar, eftir ítrekun, þá hafi hann hringt í hana og beðist afsökunar. Hann hafði að eigin sögn ekki fengið skilaboðin frá mér og kvaðst miður sín yfir því sem hann hafði gert. Seinna um sumarið ákváðum við að hittast í vitna viðurvist og ræða saman um það sem átt hafði sér stað. Ég útskýrði þar fyrir honum líðan mína og áhrifin sem þetta hefði haft á mig. Hann rengdi ekki frásögn mína af atvikinu með neinum hætti og baðst aftur afsökunar. Þar varð mér einnig ljóst að hann virtist ekki ætla að segja neinum frá þessu atviki.“
Hún taldi það ekki eðlilegt þar sem um var að ræða mann í valdastöðu, þá hafi hún rætt málið við Loga Einarsson, formann Samfylkingarinnar, sem benti henni á að senda erindi til trúnaðarnefndar flokksins. Niðurstaða nefndarinnar var afgerandi og taldi hún að Ágúst Ólafur hafi sniðgengið stefnu flokksins gegn einelti og áreitni.„Ég vil taka það fram að ég ætlaði ekki, og ætla ekki, að taka afstöðu til þess hvort eða hvernig Ágúst Ólafur getur sinnt störfum sínum eftir að þessu ferli lauk. Líkt og ég er þegar búin að segja þá ætlaði ég aldrei að gera þetta mál opinbert. Fyrir mér vakti að fá viðurkenningu frá geranda á því sem átti sér stað og að skilja upplýsingarnar um atvikið eftir hjá öðrum ef viðlíka kæmi einhvern tímann aftur upp. Það er ekki hægt að gera þá kröfu til þolanda að hann ákveði afleiðingar. Það er Ágústar Ólafs, Samfylkingarinnar og eftir atvikum Alþingis að ákveða það.“
Bára Huld er ekki sátt við yfirlýsinguna sem Ágúst Ólafur sendi á föstudaginn: „Það er ábyrgðarhlutur að senda frá sér yfirlýsingu um mál sem þessi, eins og Ágúst Ólafur gerði. En ef slík yfirlýsing er skrumskæld á einhvern hátt er hætt við að röng og jafnvel varhugaverð skilaboð séu send út í samfélagið. Yfirlýsing Ágústar Ólafs er ekki í samræmi við málavexti. Hún gerir mun minna úr því sem átti sér stað en tilefni var til. Þetta var ekki bara misheppnuð viðreynsla, heldur ítrekuð áreitni og niðurlæging. Mér finnst jafnframt mikilvægt að fram komi að mér finnist auðvitað í lagi að fólk reyni við annað fólk. Ef einhver vill kyssa aðra manneskju er um að gera að kanna áhuga fyrir því. Ef manneskja fær aftur á móti neitun, þá er mikilvægt að sá hinn sami beri virðingu fyrir þeirri ákvörðun.
