Auk þess að gegna stöðu hershöfðingja í breska hernum starfaði Kemp sem ráðgjafi bresku ríkisstjórnarinnar í hryðjuverka- og öryggismálum áður en hann settist í helgan stein. Hann skrifaði grein á vef Mail Online í dag sem vakið hefur nokkra athygli en þar dregur hann upp nokkuð dökka mynd af því sem gæti gerst á næstu misserum.
Í grein sinni bendir Kemp á að síðan að Valdimír Pútín Rússlandsforseti fyrirskipaði innrásina í Úkraínu í febrúar 2022 hafi hann ítrekað varað við því að hann sé reiðubúinn að grípa til taktískra kjarnavopna á vígvellinum.
Um er að ræða lítil kjarnorkuvopn sem hægt er að skjóta stuttar vegalengdir og á afmarkaðri skotmörk en stóru kjarnorkusprengjunum. Talið er að Rússar hafi yfir að ráða um 2.000 slíkum vopnum.
„Rússland er sært og miklu særðara en yfirvöld í Kreml höfðu talið mögulegt. Leynileg aðgerð úkraínsku leyniþjónustunnar djúpt inni í Rússlandi hefur valdið gríðarlegu tjóni á stríðsvél Pútíns. Það verður hefnt fyrir þetta,“ segir hann og bætir við að Pútín gæti séð þann kost vænstan að beita taktískum kjarnavopnum til að neyða Volodomír Selenskíj, forseta Úkraínu, til uppgjafar.
Kemp gagnrýnir í grein sinni að Evrópuríkin séu vanmáttug gagnvart þessu og bendir á að Bretland, sem áður var leiðandi kjarnorkuveldi, hafi afvopnast að hluta síðan kalda stríðinu lauk.
„Áður fyrr bjuggum við yfir taktískum kjarnavopnum með miklum sprengikrafti en takmarkaðri geislun sem hægt var að varpa með RAF Vulcan-sprengjuflugvélun. Við höfðum einnig stuttdrægar eldflaugar sem gátu borið kjarnaodd en sú er ekki lengur raunin. Eini valkostur okkar eru svokölluð dómsdagsvopn, eldflaugakerfi með hörmulegum eyðileggingarmætti sem eingöngu er hannað til sjálfsvarnar.“
Bendir hann á að ef Bretar myndu nota slíkt vopn til að bregðast við notkun Rússa á taktískum kjarnavopnum myndi það leiða til allsherjar kjarnorkustyrjaldar. „Og Pútín veit að við munum aldrei kalla slíkt yfir okkur sjálfviljug,“ segir hann.
Kemp bendir á að Frakkar búi yfir taktískum kjarnavopnum en þau séu eingöngu ætluð til sjálfsvarnar. Bandaríkjamenn og Kínverjar hafi talað um að ekki verði liðið að Rússar beiti taktískum kjarnavopnum í Úkraínu. „En með Trump sem forseta Bandaríkjanna sem hefur verið hikandi við að skuldbinda sig til varnar fyrir Evrópu gæti Pútín hugað með sér að áhættan væri þess virði,“ segir hann.
„Bandaríkin og Evrópa myndu án efa mótmæla harðlega ef kjarnorkusprengja spryngi í Úkraínu. En Pútín hefur ítrekað sýnt að honum er slétt sama um hvað alþjóðasamfélaginu finnst,“ segir hann.
Kemp dregur svo upp fjórar sviðsmyndir um hvernig Rússar gætu beitt slíkum vopnum í Úkraínu.
Í fyrsta lagi – og kosturinn sem er líklegastur – væri árás á herafla Úkraínu; skriðdreka, stórskotalið og hermenn á víglínunni.
Í öðru lagi nefnir hann flugvelli en þá gætu til dæmis starfsmenn NATO, þar á meðal breskir hermenn sem taldir eru aðstoða Úkraínumenn á leynilegan hátt, verið í hættu.
Í þriðja lagi nefnir hann árás á innviði eins og kjarnorkuver. „Þótt geislun frá taktísku kjarnavopni yrði ekki hættuleg fyrir Vestur-Evrópu gæti mengun frá sködduðum kjarnakljúfi haft ómæld umhverfisáhrif – jafnvel meiri en í Chernobyl.
„Síðasti valkosturinn er næstum óhugsandi; kjarnorkusprengja á úkraínska borg eins og Odesa eða Kænugarð. Tugir eða hundruð þúsunda myndu farast. Og jafnvel þá gæti Pútín haldið að NATO myndi ekki bregðast við með sambærilegum hætti. Hann gæti verið nógu geðbilaður til að trúa því að þetta myndi tryggja honum sigur í einni svipan,“ segir hann.
Kemp telur að ef þessi sviðsmynd rætist myndu Bandaríkjamenn svara með samskonar árás á Rússland sem Bretar myndu styðja. „Þá værum við komin í beint stríð við Rússland,“ segir hann og nefnir að þetta sé verðið sem Bretar borga fyrir að vera ekki með fullnægjandi kjarnorkuvörn. „Þetta er óásættanlegt. Líf og frelsi allra íbúa Bretlands er í húfi. Bretland verður að vígbúast og það strax. Við erum jafn varnarlaus gagnvart taktískum kjarnavopnum og Úkraína.“
