Eftirfarandi leiðari birtist í DV 3.  júlí 2020

Það er mikill órói í samfélaginu.

Bannsett lúsmýið er komið á kreik og iðar fólk í skinninu undan biti sem heldur fyrir því vöku. Óróinn í umhverfinu nær langt umfram það sem nokkurt sterakrem eða vifta getur tekist á við.

Veirufjandinn er að sækja í sig veðrið og vanlíðanin í þjóðfélaginu eykst samhliða.

Í forsíðuviðtali DV sem kom út á föstudaginn segir forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar, Kári Stefánsson, að það sé ekki ástæða til þess að óttast veiruna heldur úrræðaleysið, sé ekki brugðist strax við og komið á fót stofnun í faraldsfræði til að taka slaginn í næsta kafla.

Ragnar Freyr Ingvarsson læknir sem fór fyrir COVID-19 teymi Landspítalans sagði í viðtali við DV 22. maí að mikilvægt væri að semja við heilbrigðisstéttina fyrir næsta slag.

Nú er svo komið að búið er að fletta blaðsíðunni og sýktar persónur og leikendur farin að flæða inn líkt og jafnvel löskuðustu spámenn gátu séð fyrir. Enn hefur ekki verið lokið við samninga við hjúkrunarfræðinga og læknar og lögreglumenn eru samningslausir.

Þríeykið fræga, Alma Möller landlæknir, Þórólfur Guðnason sóttvarnalæknir og Víðir Reynisson yfirlögregluþjónn, tilheyra sem dæmi öll starfsstéttum sem eru samningslausar. Það hlýtur að teljast snargalið og kallar í raun á rauða viðvörun strax. Og hvað svo? Er eðlilegt að treysta á greiðvikni einkafyrirtækja og einstaklinga sem enn hefur ekki verið samið við?

Hvað má gera ráð fyrir að meðvirknin standi lengi? Það er gott fólk víða og þeir sem stjórna landinu eru mestmegnis gott fólk. En mikið væri nú dásamlegt ef forgangsröðunin væri í lagi og það væri einhver á vakt þegar skellurinn kemur af alvöru þunga. Þegar næsta stórslys verður, að það sé fólk til að sinna því sem á að vera það allra mikilvægasta í heiminum, að bjarga mannslífum og tryggja öryggi fólks.

Geyma mætti alls kyns ómerkilegt gelt og umræður um fatnað fram yfir heimsenda en tækla stóru málin strax.