

Eins og frægt varð lenti Ársæll í hatrammri deilu við Ingu Sæland, félags- og húsnæðismálamálaráðherra og formann Flokks fólksins, í byrjun árs útaf týndu skópari barnabarns ráðherrans. Átti ráðherrann að hafa hellt sér yfir Ársæl í símtali og gengu ásakanirnar á víxl. Meðal annars var ýjað að því að Inga hefði hótað Ársæli því að hún hefði ítök innan lögreglunnar.
Ársæll sendi tölvupóst á starfsfólk skólans í gær þar sem hann greindi frá þessu og sendi Flokkur fólksins kaldar kveðjur. Hann á tvö ár í eftirlaun þegar skipunartími hans rennur út.
Ársæll segist við Morgunblaðið ekki velkjast í vafa um að hefndarhugur búi að baki þeirri ákvörðun að auglýsa stöðu hans og endurráða hann ekki án auglýsingar eins og venja er. Vísar Ársæll í fyrrnefnt mál í janúar.
„Maður getur ekki annað en tengt [þetta] henni og Flokki fólksins, það er engin önnur rökrétt skýring á þessari óvæntu og óvanalegu ákvörðun,“ hefur Morgunblaðið eftir Ársæli sem bendir jafnframt á að hann hafi ekki fengið neinar aðfinnslur varðandi störf sín eða áminningar.
Hér má lesa póstinn sem Ársæll sendi í gær:
Kæra samstarfsfólk
Það er með miklum trega og með sorg í hjarta að ég skrifa ykkur þennan tölvupóst til að upplýsa ykkur um að Guðmundur Ingi Kristinsson, mennta- og barnamálaráðherra hefur látið birta mér að hann óski ekki eftir kröftum mínum sem skólameistara. Þvert á allar hefðir og í ljósi þess að undanfarið hefur ráðherra endurskipað aðra skólameistara og nýlega ráðið í lausar stöður er augljóst hvað liggur að baki ákvörðun Guðmundar Inga og Flokks fólksins. Ég hef aldrei verið áminntur í starfi eða fengið ákúrur frá ráðherra menntamála þá áratugi sem ég hef starfað sem skólameistari og ætíð haldið rekstri skólans innan fjárlagaheimilda.
Skipunartími minn rennur út um mitt næsta ár eða tveimur árum áður en ég kemst á eftirlaunaaldur og eru þá rétt 40 ár síðan ég brautskráðist sem kennari úr Kennaraháskóla Íslands. Ævistarfi mínu finnst mér lítill sómi sýndur og þakklætið rýrt en ráðherra afhenti mér ekki sjálfur tilkynninguna heldur fékk starfsfólk sitt til að sjá um það. Skýring þeirra á þessari ákvörðun ráðherra er sú að ráðherra hefði heimild til að gera þetta.
Ég er nú í þeirri skrýtnu stöðu að vera forstöðumaður fyrir ríkisstofnun þar sem ráðherra hefur í raun lýst yfir vantrausti á störf mín og ég því nánast umboðslaus.
Sjálfur hefði ég kosið að starfa áfram við skólann við að efla okkar góða starf og styrkja enda margar áskoranir framundan. Vinnustaðurinn okkar er frábær, starfsandinn góður og fagmennska í fyrirrúmi. Þykir mér afar leitt að vera hent frá borði með þessum hætti. Á allri minni ævi hef ég ekki kynnst betri vinnustað en nú skilja leiðir.
Bestu kveðjur
Ársæll