Ef fyrirtækið sem þú starfar hjá gefur þér fyrirframgreitt bankakort í jólagjöf jafngildir það reiðufé og er í augum skattsins skattskyldar tekjur. Þetta kemur fram í grein eftir Tinu Paic, sérfræðing í skattamálum hjá KPMG Law, sem birtist á Vísir.is.
Tina fer yfir þau tilvik þar sem jólagjafir flokkast sem skattskyldar tekjur og þegar slíkar gjafir eru skattlausar. Gjafir sem eru ekki í formi peninga, þ.e. efnislegar gjafir, t.d. gjafabréf í verslunum, flokkast sem tækifærisgjafir en ekki tekjur og eru því ekki skattskyldar. Á hinn bóginn eru þær frádráttarbærar frá skatti fyrir gefandann (fyrirtækið). Þetta gildir svo sem lengi sem gjafirnar eru hóflegar:
Gjafir sem eru ekki í formi peninga geta hins vegar verið bæði skattfrjálsar hjá starfsfólki og frádráttarbærar hjá fyrirtækinu. Hér er um að ræða efnislegar gjafir, eins og gjafabréf í verslun, matarkörfur, gjafakassa og aðrar vörur eða þjónustu. Slíkar gjafir teljast tækifærisgjafir svo lengi sem þær eru hóflegar og tengjast skýru tilefni eins og jólunum. Þetta er sú leið sem flest fyrirtæki kjósa þegar markmiðið er að gleðja starfsfólk án þess að skapa óhagstæðar skattalegar afleiðingar.
Að sama skapi er rétt að minna á regluna um frádrátt. Fyrirtæki má draga frá kostnað vegna tækifærisgjafa ef þær eru í formi vöru eða þjónustu og innan eðlilegra marka. Peningagjafir eru hins vegar ekki frádráttarbærar, enda teljast þær til launa. Ekki er heldur heimilt að draga frá kostnað vegna óhóflegra eða mjög verðmætra gjafa sem fara langt út fyrir það sem telst venjubundið á slíkum tímamótum.
Ef fríðindi og gjafir ársins fara yfir 185.000 krónur á einstakling telst það sem er umfram þessa upphæð hins vegar til tekna. Þannig að ef fyrirtæki gæta ekki hófs í gjafmildi og rausnarskap við starfsfólkið breytast gjafirnar í skattskyldar tekur. Þetta gildir til dæmis um jólahlaðborð og árshátíðarferðir. Tina skrifar:
„Gott er því að hafa yfirsýn yfir allan glaðning ársins áður en jólagjöfin er ákveðin. Ef ætlunin er að halda sig innan skattfrjálsra marka þarf að gæta þess að heildarkostnaður á mann fari ekki yfir árlega hámarkið. Ef fyrirtækið kýs að veita starfsfólki verðmætari gjöf eða bjóða upp á viðburði sem fara yfir mörkin, er ekkert því til fyrirstöðu svo lengi sem gert er ráð fyrir að hluti upphæðarinnar verði skattskyldur hjá starfsfólki.“
Greinina má lesa hér.
