Ýmislegt leynist í runnunum. Þegar blaðamaður DV var á göngu um Akrahverfið í dag, á sólbjörtum og fallegum degi, sá hann eitthvað bærast í runna við Eyktarhæð. Reyndist það vera lítil ugla.

Uglan flaug ekki af stað þegar komið var nálægt henni heldur hvæsti. Hún sat hins vegar spök fyrir myndatöku.

Ekki er loku fyrir það skotið að uglan hafi verið slösuð þó það sæist ekki utan á henni. Var símaveri Garðabæjar því gert viðvart um þennan vesaling í runnanum.

Sækja í smáfugla og mýs

Á Íslandi eru tvær tegundir af uglum, brandugla og snæugla. Branduglan er lítil, undir 40 sentimetrar að lengd og verpir aðallega í láglendi í Þingeyjarsýslum, Eyjafirði og Borgarfirði. Snæuglan er nokkru stærri, allt upp í 66 sentimetrar að lengd og mun sjaldgæfari. Einnig hafa sést eyruglur hérlendis.

Samkvæmt Vísindavefnum eru frekar litlar líkur á því að sjá uglu á næturveiðum á höfuðborgarsvæðinu. Þó mun meiri á veturna en sumrin. Smáfuglarnir laða þær að sem og mýsnar.

„Ef vel var að gáð var lengi vel hægt að sjá branduglur (Asio flammeus) við hitaveitustokkana á músaveiðum. Hagamýsnar sóttu í ylinn af stokkunum. Branduglur sjást einnig víða á opnum trjáræktarsvæðum yfir veturinn. Mýs og smáfuglar laða fuglana að að þessum svæðum,“ segir á Vísindavefnum.