Dómur var kveðinn upp þann 12. maí síðastliðinn, í Héraðsdómi Reykjavíkur, í máli konu sem stefndi Vátryggingafélagi Íslands (VÍS) þar sem hún var ósátt við bótauppgjör félagsins við sig.

Konan lenti í umferðarslysi í ágúst árið 2020 þar sem hún varð fyrir líkamstjóni. VÍS var vátryggjandi bílsins hennar. Konan er metin með 5% varanlega örorku vegna slyssins.

Við bótauppgjör miðaði VÍS framtíðartekjur konunnar við tekjur sem hún hafði árið 2019. Konan tók við bótunum með fyrirvara og sagði viðmiðið ekki rétt. Árið 2019 starfaði hún í fjölskyldufyrirtæki þar sem hún hugðist ekki halda áfram störfum og taldi hún rétt að miða uppgjörið við meðaltekjur við sérfræðistörf í félagsráðgjöf þar sem hún hafði lokið gráðu í faginu og stefndi á það starfssvið.

VÍS benti á að konan hefði aldrei á æfinni haft þær tekjur sem hún vildi miða við sem framtíðartekjur.

Tekist var á um 7. grein skaðabótalaganna. Í fyrstu málsgrein hennar segir:

„Árslaun til ákvörðunar bóta skv. 6. gr. skulu teljast vera meðalatvinnutekjur tjónþola að meðtöldu framlagi vinnuveitanda til lífeyrissjóðs þrjú síðustu almanaksárin fyrir þann dag er tjón varð, leiðrétt samkvæmt launavísitölu til þess tíma sem upphaf varanlegrar örorku miðast við.“

En í annarri málsgreininni segir:

„Árslaun skulu þó metin sérstaklega þegar óvenjulegar aðstæður eru fyrir hendi og ætla má að annar mælikvarði sé réttari á líklegar framtíðartekjur tjónþola.“

Dómurinn féllst á þá kröfu konunnar að meta hefði átt framtíðartekjur hennar sérstaklega í ljósi aðstæðna en ekki miða við tekjur síðasta árs fyrir slysið. Vann hún fullnaðarsigur fyrir dómi og var VÍS dæmt til að greiða henni rúmlega 7,3 milljónir króna auk málskostnaðar upp á 1,2 milljónir.

Dóminn má lesa hér.