Rajan Parrikar, sem upphaflega er frá Goa í Indlandi en er nú búsettur á Íslandi, segir harðstjórnarminnihluta „góða fólksins“ beita aðferðum sem líkja megi við kúganir, varðandi víðtækar gerviumsóknir hælisleitenda og flóttamanna hérlendis. Segir Rajan að fjölmargir innflytjendur séu of kröfuharðir en Ísland skuldi þeim ekki neitt. Þetta kemur fram í aðsendri grein Rajan sem birtist í Morgunblaðinu í dag.
Grein Rajan hefst á vangaveltum um uppnámið sem varð vegna sýningarinnar Madame Butterfly á dögunum þar sem skipuleggjendur verksins voru sakaðir um rasisma og menningarlegt eignarnám því að íslenskir leikarar voru farðaðir og klæddir upp sem japanskir einstaklingar í sýningunni. Þó Rajan taki undir að að menningarlegt eignarnám sé vissulega til þá eigi það ekki um þetta mál sem hann segir að hafi verið fáránlegt upphlaup „móðursjúkra dramadrottninga og dyggðaflaggandi kjána.“ Tók hann sem dæmi að ef íslensk kona myndi klæðast indverskum sarí-klæðnaði þá myndi hann líta á það sem „menningarlegt þakklæti“.
Rajan segir síðan að það sama sé uppi á teningnum varðandi málefni hælisleitenda hérlendis.
„Þessi harðstjórnarminnihluti notar sömu aðferðir í öðrum málaflokkum. Hælis- og flóttamannastarfsemin er í dag orðin að heimilisiðnaði. Fólk um allan heim hefur fundið út hvernig eigi að spila með innflytjendakerfin á Vesturlöndum. Í þessari viðleitni á það bandamenn („góða fólkið“) í hverju landi sem þau ákveða að taka fyrir. Vinnubrögðin eru einföld en áhrifarík: Samúðarmenn í Reykjavík kveikja bál á samfélagsmiðlum, bandamenn þeirra á prent- og sjónvarpsmiðlum magna síðan upp herferðina og halda heimamönnum í gíslingu heimtufrekjunnar. Allir sem andmæla stefnu þeirra um að halda hliðinu opnu fyrir endalausum innflytjendastraumi eru úthrópaðir „rasistar“ eða „útlendingahatarar“. „Framsæknir“ hafa skapað eitrað andrúmsloft þar sem heiðarleg, opinská umræða er kæfð. Slík ógnarstjórn er óviðunandi og ætti ekki að líðast,“ skrifar Rajan
Segir hann að ójöfnuður í efnahagsmálum sé því miður lífsins staðreynd og agnarsmátt íslenskt þjóðfélag geti ekki leyst þau ógnarstóru vandamál sem mannkynið stendur frammi fyrir.
„Móttaka hælisleitenda og flóttamanna, einungis til að skreyta „góða fólkið“ dyggðum, mun enda með ósköpum fyrir íslensku þjóðina,“ skrifar Rajan.
Í greininni rifjar hann síðan upp sögu Indverjans S. Chandrasekhar (Chandra) sem var skipaður prófessor í stjarneðlisfræði við háskólann í Chicago, þurfti að glíma við margvíslegt mótlæti vegna kynþáttarfordóma sem hann tókst á við „uppréttur af innri styrk“. Að endingu vann hann sér sess sem einn fremsti stjarneðlisfræðingur 20. aldar og Nóbelsverðlaun í eðlisfræði árið 1983.
„Enginn af jólasveinunum sem benda á „rasisma!“ á Íslandi þarf að standa frammi fyrir neinu í líkingu við þann kynþáttafjandskap sem áður ríkti á Vesturlöndum. Þvert á móti býður Ísland nútímans upp á ein bestu lífskjör jarðar. Allt of margir innflytjendur í dag telja sig eiga kröfur. Ísland skuldar okkur ekkert. Það eru forréttindi en ekki réttur að fá að búa hér. Flóttamennirnir og klappliðið þeirra, sem benda fingrum sínum ásakandi á Ísland, kjósa að líta fram hjá því að samfélögin sem þeir koma frá eru yfirleitt mun óréttlátari og fjandsamlegri aðkomumönnum en löndin sem þeir leita skjóls í,“ skrifar Rajan.
