„Þetta er rosa­lega falinn vandi og er mikið tabú,“ segir Egill Gylfason sem skrifaði BA ritgerð sína í sálfræði um klámvandann. Í könnun hans kemur fram að tæp 12% háskólanema horfa of mikið á klám og 7% telja sig eiga við vanda að stríða. Fjallað er um könnunina á forsíðu Fréttablaðsins í dag.

„Klám­vandinn er fjöl­breyttur og fer eftir að­stæðum við­komandi. En hann truflar alltaf eitt­hvað annað í lífi við­komandi, hvort sem það er truflun á líðan eða að­stæðum,“ segir hann.

Getur það verið fé­lags­leg ein­angrun, skertur á­hugi á sam­böndum, kyn­ferðis­leg vand­ræði svo sem ris­vanda­mál, tog­streita í sam­böndum, minni á­hugi á ýmsum hlutum, svo sem námi, vinnu og heimilis­verkum.

Alls svöruðu 666 nem­endur könnuninni, 33,6 prósent karlar og 65,7 prósent konur. Flestir svar­endurnir, 64,3 prósent, voru á aldrinum 18 til 25 ára.

Lang­flestir, 91,3 prósent, hafa séð klám ein­hvern tímann um ævina, en hafa ber í huga að skil­greining fólks á klámi er ekki alltaf sú sama. 8,7 prósent hafa aldrei séð klám og 21,4 prósent sögðust ekki horfa á það. 10 prósent horfa 5 til 7 sinnum í viku eða oftar á klám.

Kynja­munurinn í klá­má­horfi há­skóla­nema er á­berandi. 27,8 prósent karla töldu sig eiga erfitt með að stjórna klám­notkun sinni en að­eins 3,8 prósent kvenna.

Það kom hins vegar Agli á ó­vart hversu margir horfa á klám­efni í far­símum sínum. 57,2 prósent horfa mest­megnis á klám í far­síma en að­eins 13,8 prósent í tölvu. Egill segir að hin mikla klám­notkun í far­símum hjálpi ekki til þegar kemur að klám­vandanum. „Fólk getur nú horft á klám uppi á Esjunni eða í breska þinginu eins og dæmin sýna,“ segir hann.

Greinina í heild sinni má lesa hér.