Svarthöfði íhugar nú að gerast svonefndur áhrifavaldur. Það virðist vera arðbær bransi með gífurlegu magni af fríðindum. Svo mikið af fríðindum að einn áhrifavaldur sagði í svari sínu til Neytendastofu, í tilefni af lögbrotum hans, að gjafirnar væru orðnar svo margar, að magnið væri gríðarlegt og oft og tíðum um mikla kvöð að ræða vegna óumbeðinna póstsendinga og átroðnings. Þetta hljómar eins og fullkomið fyrirkomulag í eyrum Svarthöfða. Svo mikið af gjöfum að maður fær hreinlega nóg. Slíkt hefur Svarthöfði ekki upplifað sjálfur, jafnvel ekki í fermingunni.

Annað sem freistar Svarthöfða við þetta fyrirkomulag er hvað hann virðist þá mega vera góður með sig. Svarthöfði er það reyndar fyrir, en alltaf má á sig blómum bæta. Forhertur þrifa-áhrifavaldur gerðist nefnilega svo kræfur að svara Neytendastofu fullum hálsi eftir að verða uppvís að lögbroti. Hún hafði nefnilega ekki sjálf verið höfð með í ráðum þegar leiðbeiningarreglur um áhrifavalda voru samdar. Neytendastofa hafði enn fremur ekki boðað hana á námskeið til að kenna henni reglurnar, og svo taldi hún líka að Neytendastofu hefði aðeins verið tilkynnt um lögbrot hennar vegna óvildar óvina hennar sem vilji skemma fyrir henni. Þvílíkt oflæti, þvílík dásemd. Þetta líkar Svarthöfða, enda lengi talið sig yfir lög og reglur hafinn.

Næst þegar Svarthöfði verður tekinn fyrir hraðakstur eða óspektir á almannafæri ætlar hann að mótmæla öllum fyrirhuguðum refsiaðgerðum yfirvalda. Hann hefur nefnilega aldrei verið kallaður á neitt námskeið, þessi lög voru ekki samin í samráði við hann og þar að auki er gífurleg kvöð að þurfa að fara eftir umferðarreglunum. Skítt með það að lögin séu til, aðgengileg öllum og auk þess til leiðbeiningar. Svarthöfði er núna áhrifavaldur og mun því ekki una því að til þess sé ætlast að hann lesi sjálfur eitthvað að eigin frumkvæði. Það er bara fyrir auman pöpulinn, og þeir sem hafa eitthvað út á það að setja eru sjálfkrafa óvinir Svarthöfða.