Karlmaður var á dögunum dæmdur í fimm mánaða skilorðsbundið fangelsi fyrir að áreita frænku eiginkonu sinnar kynferðislega, sem var undir lögaldri. Maðurinn hafði verið henni sem faðir enda hafði hann þekkt hana frá fæðingu.
Stúlkan var systurdóttir eiginkonu ákærða og gætti stundum barna hans. Var hann ákærður fyrir að hafa áreitt hana og sært blygðunarsemi í þremur aðskildum tilvikum.
„Kvaðst hún hafa þekkt ákærða frá blautu barnsbeini, en hann hefði á köflum verið henni sem faðir, þ.e. „svona pabbi númer tvö“. Algengt hefði verið að brotaþoli hefði gætt barna ákærða og eiginkonu hans.“
Fyrst var honum gefið að sök að hafa áreitt stúlkuna kynferðislega þegar hún var 13 ára gömul „með því að strjúka maga hennar innanklæða og niður undir buxnastreng hennar er hún lá með honum sofandi í sófanum í stofunni.“. Hún hafði verið við barnapössun á meðan ákærði og eiginkona hans fóru út á lífið. Hún gisti í kjölfarið á heimili hans. Hún vaknaði með magaverk um nóttina og fór fram að fá sér að drekka. Þá bað ákærði hana um að sofna bara hjá sér í sófanum og þá átti meint áreitni sér stað líkt og að ofan greinir. Ákærði viðurkenndi að hafa strokið henni um magann, líkt og hann gerði við börn sín þegar þau væru magaveik, enda liti hann á þolanda nánast sem dóttur.
Næst var honum gefið að sök að hafa sært blygðunarkennd hennar með því að ræða opinskátt um kynlíf og kynlífstæki við hana þegar hún var 14 ára gömul.
„Hann hefði rætt um „alls konar kynlífsdót og hvernig þetta virkar“. Henni hefði þótt þetta óþægilegt. Barnungur frændi brotaþola, þ.e. sonur ákærða, hafi verið sofandi í fanginu á henni umrætt sinn.“
Ákærði viðurkenndi þessa háttsemi að hluta, en sagði hana hafa verið í „mýflugumynd“ og hann hefði aðeins rætt um eitt kynlífstæki og sagt að:
„Gott væri að „læra inn á sjálfan sig“ áður en maður færi að „sofa hjá“
Ákærði var sýknaður af báðum þessum ákæruliðum. Hins vegar var hann sakfelldur fyrir þriðja tilvikið.
„Með því að hafa laugardaginn 27. ágúst 2016, þegar A var 15 ára gömul, áreitt hana kynferðislega með því að leggjast upp í rúm til hennar, strjúka henni um hárið og lærið og viðhafa kynferðislegt tal við hana um sjálfsfróun og þannig sært blygðunarsemi hennar.“
„[…] Ákærði og eiginkona hans hefði verið úti að skemmta sér og hefði brotaþoli eins og áður sinnt barnapössun. Hún hefði verið sofandi aðfaranótt sunnudags, en vaknað upp við það að ákærði hefði allt í einu legið við hlið hennar í rúminu á nærbuxum eða stuttbuxum. Hann hefði strokið á henni hárið og lærið.“
Hún reyndi að draga sængina yfir sig, en ákærði togaði á móti og spurði hana hvort hún hefði stundað sjálfsfróun í sófanum. Þá sagði brotaþoli að hún vildi fá símann sinn.
„Ákærði hefði þá sagst hafa verið búinn að færa spjaldtölvu og farsíma brotaþola fram á gang. Brotaþoli hefði þá ætlað að strunsa út úr herberginu en dyrnar hefðu reynst læstar. Hún hefði loks fundið lykilinn og getað opnað dyrnar. Hefði hún haldið rakleitt inn á baðherbergi, læst að sér og reynt árangurslaust að ná símleiðis í móður sína, stjúpföður og móðursystur. Ákærði hefði loks náð að opna dyrnar á baðherberginu í þann mund er brotaþoli hefði verið að undirbúa að hringja í neyðarlínuna. Hann hefði reynt að afsaka sig. Brotaþoli hefði þá farið aftur inn í svefnherbergið sitt og þá fyrir nokkru verið farin að hágráta. Ákærði hefði viljað knúsa hana góða nótt, en brotaþoli hefði ekki viljað það.“
Eftir þetta atvik hefur stúlkan ekki komið inn á heimili frænku sinnar og manns hennar. Þegar hún fór heim til mömmu sinnar daginn eftir atvikið brotnaði hún saman og greindi móður sinni frá öllu.
Ákærði viðurkenndi þessa háttsemi og hafði enga skýringu á því hvað honum hefði gengið til. Hann hefði neytt fíkniefna og áfengis frá 11 um morguninn þann dag og taldi sig hafa innbyrt um 10 grömm af kókaíni, að því er segir í dómnum.
„Ákærði hefur lagt áherslu á það að enda þótt hann hafi eflaust farið út fyrir mörk velsæmis umrætt sinn þá hafi hann ekki haft neitt kynferðislegt í huga. Þegar málsatvik vegna þessa ákæruliðar eru virt heildstætt verður að mati dómsins að teljast fjarstæðukennt að leggja til grundvallar að ákærði hafi ekki haft uppi kynferðislega tilburði umrætt sinn.“
Eftir að stúlkan greindi móður sinni frá leituðu þær til barnaverndarnefndar, en kærðu málið ekki fyrr en löngu síðar, þar sem þær héldu að það væri í ferli innan barnaverndarnefndar.
„Þá hefði brotaþoli einnig í upphafi virst hafa haft miklar áhyggjur af því hvernig háttsemi ákærða gagnvart brotaþola gæti bitnað á móðursystur hennar og börnum hennar. Brotaþoli hefði ekki viljað „skemma fyrir þeim“.“
Stúlkan glímir við alvarlegar afleiðingar af brotinu og áfallastreituröskun. Voru henni dæmdar 600 þúsund krónur í miskabætur. Ákærði átti sér ekki sakaferil og var litið honum til málsbóta að síðan þetta átti sér stað hefur hann farið í meðferð og verið virkur í starfi AA samtakanna.
