Herlæknirinn Shiro Ishii var aðalmaðurinn í þessum tilraunum. Þegar síðari heimsstyrjöldinni lauk var hann hækkaður í tign og gerður að æðsta yfirmanni japanska heilbrigðiskerfisins. En lítið sem ekkert var fjallað um þessar tilraunir í marga áratugi enda var þessu haldið leyndu. Ishii og samverkafólk hans þurfti aldrei að svara til saka fyrir óhugnaðinn. Þau fengu friðhelgi eftir að hafa afhent Bandaríkjunum öll gögn um líffræðilegan og efnafræðilegan hernað.
En þetta er ekki alveg gleymt og í síðustu viku birti japanska þjóðskjalasafnið nöfn þeirra 3.607 sem störfuðu að tilraununum. Þetta var gert eftir mikinn þrýsting frá hópi japanskra vísindamanna sem eru að reyna að grafa upp sannleikann um þennan skuggalega tíma þar sem mörg þúsund, jafnvel tugþúsundir, fanga létu lífið sem tilraunadýr Ishii og samstarfsfólks hans. fangarnir voru aðallega Kínverjar, Rússar, Mongólíumenn og Kóreumenn.
Mikil leynd hvíldi yfir þessum tilraunum og tilraunastofurnar voru dulbúnar sem rannsóknarstofur fyrir vatn. Frá 1936 og til stríðsloka birtu „vísindamennirnir“ niðurstöður rannsókna sinna í japönskum og alþjóðlegum vísindaritum. Þá var því haldið fram að tilraunirnar hefðu verið gerðar á öpum en í raun voru þær gerðar á fólki sem fékk yfirleitt ekki neina deyfingu. Fólkið þurfti að upplifa hryllilegar þjáningar vegna tilraunanna. Á endanum var það myrt eða lést af völdum tilraunanna.
Ólíkt því sem gerðist í útrýmingarbúðum nasista slapp enginn, svo vitað sé, lifandi frá þessu. Þegar ljóst var að Japan myndi tapa í stríðinu voru allar tilraunastofurnar eyðilagðar og síðustu fangarnir myrtir. Starfsfólkið var flutt til Japan og skipað að segja aldrei frá þessu og bannað að sækja um opinber störf. Flest skjöl um tilraunirnar voru eyðilögð en þau mikilvægustu voru flutt til Japan og urðu Ishii til lífs því Bandaríkin ákváðu að hann væri þeim meira virði lifandi en dauður. Gögnin voru send til Bandaríkjanna þar sem sérfræðingar fóru yfir þau. Þau voru síðan send aftur til Japan. Enn hefur ekki fengist upplýst hvað stóð í þeim.
