Margir undrast óvinsældir innan við eins árs gamallar ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur en aðrir benda á að einstakir ráðherrar tryggi fylgistap og óvinsældir með framgöngu sinni.

Dæmi um þetta er Svandís Svavarsdóttir sem hefur sem heilbrigðisráðherra tekist á undraskömmum tíma að fá alla upp á móti sér. Taktík hennar virðist lík því sem hún stundaði áður sem umhverfisráðherra, að tefja og þæfa mál sem eru henni ekki hugmyndafræðilega þóknanleg, svara ekki erindum og koma hlutum í bullandi ágreining.

Gott dæmi um þetta er andstaða ráðherrans við allt sem heitir einkarekstur í heilbrigðiskerfinu. Ríkið er frekar látið greiða fyrir dýrari aðgerðir í Svíþjóð en framkvæma þær í Ármúlanum hjá Klíníkinni og sjálfstætt starfandi sérfræðilæknar vita ekkert um sína stöðu þar sem Svandís vill helst ríkisvæða allt heilbrigðiskerfið og feta þannig slóð sem ekkert vestrænt markaðsþjóðfélag hefur valið sér.

Að auki er eitt verst geymda leyndarmálið í pólitíkinni það að Svandís er dugleg að gagnrýna forsætisráðherrann sinn og samherja á bak við tjöldin og er á henni að heyra að aðrir gætu valdið verkefnum Katrínar Jakobsdóttur töluvert betur.

Orðið á götunni er að ljóst sé að vinsældir ríkisstjórnarinnar muni hrapa áfram ef einstakir ráðherrar fara að dæmi Svandísar og vinna fremur fyrir þröngan flokkskjarna en almenning.