Skelegg baráttukona í þingflokki vinstri grænna hefur gagnrýnt drykkjuskap samþingmanna sinna í sambandi við þinglokin í vor. Menn héngu á kránni kneyfandi öl meðan síðustu fundir stóðu yfir. Einhverjir héldu meira að segja ódauðlegar ræður eftir góða heimsókn á barinn. Fáir hafa tekið undir orð þingkonunnar eða krafist þess að viðkomandi þingmenn væru látnir sæta ábyrgð. Forseti þingsins segist ekki hafa áhyggjur þótt þingmenn geri sér glaðan dag rétt fyrir sumarfrí.

Á mínum gamla vinnustað Landspítala var harðbannað að vera drukkinn í vinnunni að viðlögðum brottrekstri. Einu sinni voru sýndar auglýsingar í sjónvarpi þar sem fólk af ýmsum stéttum var að staupa sig við störf sín. Boðskapurinn var að slíkt væri ólíðandi með öllu hjá flugmönnum, tannlæknum, íþróttaþjálfurum og fleirum.

Á tímum aukins frjálsræðis á öllum sviðum sjá allir að þetta eru úrelt sjónarmið. Það er ánægjulegt að þingið skuli ganga í fararbroddi og sýni fram á að nokkrir bjórar eða rauðvínsglös skaða ekki nokkurn mann. Þingmenn eru sammála um að auka aðgengi að áfengi sem auðvitað kallar á aukna neyslu. Nauðsynlegt er því að létta á öllum hömlum og takmörkunum í sambandi við áfengisneyslu í samfélaginu. Enginn vinnustaður er heppilegri í því sambandi en einmitt Alþingi. Í ræðustól þingsins viðgengst nefnilega slíkt endemisbull að engu máli skiptir hvort menn eru drukknir eða ódrukknir. Þingmenn tala samanlagt í marga sólarhringa fyrir daufum eyrum og öllum er sama um alla spekina sem bunar út úr þeim. Mörkin milli hins drukkna og ódrukkna hverfa í þessu málæði. Vonandi fylgja fleiri vinnustaðir þessu fordæmi þingsins og aflétta öllum hömlum af áfengisdrykkju starfsmanna sinna í vinnunni. Einn og einn bjór hefur aldrei skaðað nokkurn mann eins og Egill afi minn Skallagrímsson sagði stundum á ættarmótum.