Fari Alþingi fram úr sjálfu sér og gangi fram af þjóðinni t.d. með því að ætla að ganga í ESB án undangenginnar þjóðaratkvæðagreiðslu á forseti tafarlaust að vísa málinu til þjóðarinnar. Baldur Þórhallsson segir forseta hafa eftirlitshlutverk með þinginu, við búum við ákveðinn samfélagssáttmála, sem byggist á mannréttindum, lýðræði, hefðum og venjum, sem forseta beri að standa vörð um. Baldur er gestur Ólafs Arnarsonar í sjónvarpsþætti á Eyjunni í aðdraganda forsetakosninga. Þáttinn má nálgast hér á Eyjunni, á hringbraut.is og á Hringbrautarrás Sjónvarps Símans. Einnig má hlusta á hann sem hlaðvarp.
Hér er brot úr þættinum:
Eyjan - Baldur Thorhallsson - 2.mp4
„Fyrsta sem mig langar til að nefna er að við náttúrlega búum við þingræði og Alþingi ræður för þegar kemur að löggjöf og alla dags daglega ákvarðanatöku hvað varðar löggjöf,“ segir Baldur.
„Mér finnst eigi að síður mikilvægt – ég orða það þannig að forseti líti yfir axlirnar á þingmönnum, hann líti yfir axlirnar á þingheimi þannig að þingheimur viti af því að það er ekki bara sjálfkrafa skrifað undir lög á Bessastöðum, það er ekki sjálfsafgreiðsla á Bessastöðum eins og í verslununum okkar.“
Hér er þátturinn í heild:
HB_EYJ105_NET_BÞ.mp4
Baldur segir að forseti eigi að huga vel að þeirri skyldu sinni, sem kveðið sé á um í stjórnarskránni, að hann eigi að veita þinginu aðhald, hafa eftirlit með störfum þess. „Þá þarf náttúrlega að virða ákveðin mörk. Löggjafarvaldið er í höndum þingsins en hvar dregur forseti línuna? Ég hef orðað það þannig að við búum við ákveðinn samfélagssáttmála sem byggir á okkar mannréttindum, lýðræði, hefðum og venjum – okkar stjórnskipan, sem nokkur sátt er um í samfélaginu. Ef Alþingi ætlar af einhverjum orsökum fram úr sér og gengur fram af þjóðinni, t.d. ef það ætlaði að takmarka tjáningarfrelsi, ef það ætlaði að takmarka réttindi kvenna eða hinsegin fólks, eða ef Alþingi ætlaði t.d. að ganga í Evrópusambandið án undangenginnar þjóðaratkvæðagreiðslu þá finnst mér að forseti eigi þegar í stað að virkja neyðarhemilinn, málskotsréttinn, og vísa svona stórum málum til þjóðarinnar.“
