Kolbrún Halldórsdóttir, formaður BHM, er gagnrýnin á þau áform SA og ASÍ að gera langtíma kjarasamning sem byggir á krónutöluhækkunum. Bönkum og stöndugum stórfyrirtækjum yrði þá hlíft en meiri byrðum velt á atvinnugreinar sem borga lág laun. Auk þess yrði milljörðum velt inn í bótakerfið sem yrði að mestu fjármagnað af millistétt.
„Jöfn krónutöluhækkun mun draga enn frekar úr hvata til menntunar og stuðla að áframhaldandi kaupmáttarrýrnun í launum stórs hluta millistéttar,“ segir Kolbrún í aðsendri grein hjá Vísi í dag.
Hún segir því miður ekki líklegt að áform SA og „breiðfylkingar“ ASÍ muni stuðla að sátt á vinnumarkaði. Þvert á móti muni þau leiða til átaka og verkfalla. Þetta sé andstætt markmiðum um að ná niður verðbólgu og vöxtum.
„Samtök atvinnulífsins hafa sögulega séð verið höll undir kjarasamninga sem útfæra launahækkanir í krónutölum. Heildarkostnaður slíkra samninga fyrir fyrirtæki landsins er enda oft minni en kjarasamninga með jöfnum prósentuhækkunum,“ segir Kolbrún.
Krónutöluhækkanir leiði til mismikilla prósentuhækkana hjá fyrirtækjum og byrði samninga því misdreift. Þetta bitnar harðast á ferðaþjónustu og verslun, þar sem þegar er minnst svigrúm til hækkana.
„Arðbærum stórfyrirtækjum með sérfræðinga innanborðs t.d. fjármálafyrirtækjum og hátæknifyrirtækjum er hlíft við dýrum kjarasamningum þegar útfærslan er í jafnri krónutölu. Þeim fyrirtækjum sem helst hafa efni á að greiða hærri laun án þess að velta hækkuninni í verðlag!“ segir Kolbrún.
Kolbrún talar frekar fyrir blandaðri leið prósentu og lágmarkskrónutöluhækkun. Hún sé betur til þess fallin að koma í veg fyrir átök á vinnumarkaði og draga úr verðbólgunni.
Þá gagnrýnir hún að samningsaðilar fari fram á 20 til 30 milljarða króna innspýtingu skattgreiðenda inn í bótakerfin án þess að tekna verði aflað á móti frá til dæmis ríkasta 0,1 prósenti landsins.
„Að óbreyttu skattkerfi verður aðgerðin því að mestu fjármögnuð af millistéttinni í formi beinna og óbeinna skatta. Óþarft er að rekja hér andstöðu SA við aukna skattheimtu á stórfyrirtæki, nægir að nefna hækkun auðlindagjalds eða hækkun fjármagnstekjuskatta,“ segir hún.
