Gylfi Ólafsson, oddviti Viðreisnar í Norðvesturkjördæmi skrifar:
Vandamálið er öllum ljóst: Sjávarútvegurinn og önnur fyrirtæki í útflutningi hafa orðið illa fyrir barðinu á harkalegum sveiflum í gengi íslensku krónunnar. Viðskiptaáætlanir hrökkva úr sambandi. Framleiðsluvandi breytist í birgðavanda.
Smærri fyrirtæki þurfa ekki eingöngu að kljást við gengisáhættu heldur hafa ekki aðgang að ódýru lánsfé á erlendum vöxtum eins og mörg stærri fyrirtæki geta.
Vaxtagreiðslur af húsnæðislánum eru langtum hærri en af sambærilegum lánum í nágrannalöndunum. Þannig er hægt að reikna út að ef hægt væri að skipta krónuvöxtunum út fyrir danska vexti gæti meðalheimilishaldið tekið 40 frídögum meira á ári bara vegna lægri vaxtaskostnaðar. Það munar um minna.
Háir vextir valda því að þó skuldsetning ríkisins sé með því skásta sem gerist í Evrópu, eru vaxtagreiðslur hins opinbera óvíða hærri. Næg eru verkefnin og framkvæmdirnar sem bíða vegna þessa, og skattarnir hærri en ella til að greiða vextina.
Stöðugri gjaldmiðill og lægri vextir
Viðreisn er eini flokkurinn sem talar um vandamálin sem örmyntin okkar hefur í för með sér. Strax og Benedikt Jóhannesson tók við sem fjármálaráðherra var sett í gang fagleg vinna sérfræðinga, innlendra og erlendra, til að taka út peningastefnuna og leggja til leiðir til úrbóta. Markmiðin eru skýr: að minnka sveiflur og lækka vexti. Við höfum lagt til tvær tillögur; upptaka evru og myntráð. Aðrar leiðir kunna að vera til. Útfærslan skiptir í sjálfu sér ekki öllu máli heldur að markmiðin náist.
Þessari vinnu er ekki lokið en mun ljúka næsta vor. Viðreisn setti gjaldmiðilsmálin á dagskrá og Viðreisn mun halda áfram að tala um gjaldmiðilinn okkar og hvernig hægt er að lækka þann kostnað sem hlýst af honum.
