Hugmyndir um hreina íslenska matvælaframleiðslu bíða ansi mikinn hnekki vegna salthneykslisins. Það er ekki gott afspurnar að fjöldi fyrirtækja hafi notað þetta efni.

Staðreyndin er sú að við Íslendingar eigum tiltölulega hreint land, hreint vatn og hreint loft.

Það er hins vegar ekki að nýtast okkur sérlega vel í matvælaframleiðslu.

Það er erfitt að fá hér hrein og fersk matvæli – það er allt of mikið notað af aukaefnum. Lífræn framleiðsla er mjög lítil og þarf að gera átak til að efla hana.

Maður sér fljótt þegar maður kemur til útlanda hversu úrvalið er fábreytt hér – ekki síst á þetta við þegar kjöt og kjötvörur eru annars vegar.

Það er stutt síðan kom upp annað hneyksli. Þá var dreift áburði sem reyndist vera mengaður af kadmíumi.

Fyrir jólin var svo talsverð umræða um framleiðsluhætti í kjúklinga- og svínarækt. Þar eru notaðar aðferðir sem mörgum býður við – og það bætir gráu ofan á svart að framboð af vöru sem er framleidd með öðrum hætti er afar lítið.

Allt þetta grefur undan tiltrú á matvælaframleiðsluna – og í raun þarf að taka hana föstum tökum og rífa hana upp úr viðjum vana og einsleitni.