Á frönsku heitir kjötkveðjuhátið mardi gras.

Þetta þýðir einfaldlega feiti þriðjudagurinn.

Sbr. sprengidagur á íslensku – það er síðasti dagurinn sem má borða kjöt fyrir lönguföstu.

Við höfum líka orðið karnival.

Það hefur verið íslenskað sem kjötkveðjuhátíð – sem er giska nákvæm þýðing á latneska orðinu carnevale.

Carne – kjöt.

Vale – kveðja.

Svo höfum við bolludag og öskudag. Um daginn heyrði ég Íslending reyna að skýra út fyrir danskri konu hvað þessir dagar væru.

Það var ekki erfitt – því hefðirnar tengdar þessum dögum eru meira og minna komnar frá Danmörku eins og svo margt í okkar menningu. Flestir bakarar á Íslandi í lok 19. aldar voru af dönskum ættum og það voru þeir sem komu með bollurnar hingað.

Þetta eru bollurnar sem mér var boðið upp á í dag – undurlétt deig að frönskum hætti, ekki franskbrauð með rjóma eins og manni finnst bollurnar stundum vera.

Jú, ég veit ég hef ekki gott af þessu.