Það eru merkileg tíðindi að fasteignamarkaðurinn á höfuðborgarsvæðinu sé aftur á uppleið. Hækkunin á Íslandi er meiri en víðast hvar.

Ástæðan getur verið sú að hér er heilmikið af íslenskum peningum í umferð sem er erfitt að finna not fyrir – hlutabréfamarkaður er nánast óvirkur og það eru gjaldeyrishöft sem valda því að ekki er hægt að færa fé úr landi.

Af þessum sökum gæti þetta reynst vera tímabundin bóla.

En þetta ættu að vera nokkuð góð tíðindi fyrir þá sem lentu í basli með að borga skuldir og fóru hina svokölluðu 110 prósenta leið. Með hækkun húsnæðisverðs er hugsanlegt að það fari að eignast eitthvað í fasteignunum sínum aftur. Eignirnar verða jafnvel seljanlegar á nýjan leik.

Fyrir þá sem ætla að fara að kaupa húsnæði í fyrsta sinn og eiga lítið fé eru þetta hins vegar vond tíðindi. Bankar eru ekki sérlega örlátir á lánsfé eins og staðan er og launakjörin eru þannig að vandséð er að ungt fólk geti sparað að ráði fyrir útborgun í íbúð. Því er eðlilega mikill þrýstingur á leigumarkaði og brýnt að greiða úr frumskógarlögmálunum sem þar ríkja.

Því eitt af því sem beið nokkuð afhroð í hruninu var séreignarstefnan sem hér hefur verið algjör kredda.